maandag 19 april 2010

eyfullakjallkajukkallajaijijah!

well. ik ben niet de enige met problemen door de vulkaanuitbarsting. laten we het daar maar op houden.

deze week was interessant maar ik ga niemand vervelen met alle gekke dingen die gebeurt zijn want het zijn er genoeg. ik zal alleen verklappen dat ik bijna mijn exit interview had gemist en dat ik via aruba curacao ben gevlogen om toch uiteindelijk op tijd in Trinidad aan te komen. dat was leuk.

ook heb ik sommige van de leden waar ik veel van houdt al meer dan 5 keer afscheid van genomen en ja, elke keer is lastig en sommige hebben tranen elke keer en dat begint nu een beetje te wennen.

ook ben ik meer dan 1 maal gereden naar het vliegveld en het bleek gewoon leeg te zijn en dat heeft flink veel tijd genomen al.

interessant dus.

ik weet met geheel mijn hart dat er geen toeval is en dat God weet alles. hij kan vooruitzien. afgelopen zondag was Henk in de kerk. hij is een vriend die ik nog ken van het ziekenhuis. hij was daar al 7 maanden omdat hij z'n benen waren geamputeerd door suikerziekte. en afgelopen zondag was hij in de kerk! eindelijk. vorige week was hij uit het ziekenhuis gekomen en hij was zo blij daar te zijn. in het ziekenhuis vertelde hij me dat hij wist dat het geen toeval was dat ik in het ziekenhuis was. hij was zo blij dat ik daar was en hem een Boek van Mormon geleend had en over het evangelie van Jezus Christus had gesproken. dat was mooi. Ik had dan wel een niet al te goede ervaring daar maar het feit dat ik hem kon helpen en dat hij nu naar de kerk begint te gaan is in het grote plaatje toch veel belangrijker!

zo kunnen goede of slechte ervaringen allemaal een grotere bedoeling hebben. De Heer weet het en wij hebben geen idee vaak wat het precies zal gaan doen op de langere termijn.

Zo okay het volgende. 2 maand geleden gingen ze kijken hoe ik zou gaan vliegen naar huis. met hun standaard maatschappij hadden ze berekend dat ik via Miami of New york zou vliegen afgelopen donderdag. ik voelde dat het niet juist was en heb gezorgd dat ze me gewoon direct lieten vliegen naar Nederland met klm. dat was dus de zaak. Als de Heer mij niet geïnspireerd had om dat te doen zou ik nu een probleem hebben gehad, dan zou ik namelijk donderdag zijn gaan vliegen naar de US en daar vast komen te zitten op een van de vliegvelden daar. dat zou niet zo mooi zijn geweest.

De Heer is groot en overziet alles in het grote plaatje. iets dat wij niet kunnen begrijpen met onze logika. Nu zit ik gelukkig en nog mooi in de tropen in Suriname met mijn vrienden en kan ik nog even van mijn zending nagenieten wat een stuk beter is dan zitten op een vliegveld met een heleboel ongelukkige mensen!

Ik weet dat Hij leeft. zo duidelijk is dat te zien in ons leven. er bestaat niet zoiets als geluk hebben. dat betekent dat er toeval of iets bestaat maar dat is niet zo. alleen als we onszelf voor de gek houden kunnen we dat zo noemen. het zijn zegeningen. De Heer zegent ons en helpt ons en zorgt ervoor dat deze zegeningen over ons komen wanneer wij gehoorzaam zijn en open staan voor zijn leiding. ik ben zo dankbaar daarvoor.

Ik vind het droevig om vele van jullie nog niet te zien en alles. ik ben wel bewust ervan dat er vele mensen zijn benadeelt door dit probleem ver boven en veel erger dan dat van mij. laten we bidden dat de mensen versterkt en getroost worden en dat dit probleem en deze beproeving ze zal helpen sterker geloof te hebben in Christus. Laten we bidden dat er een wonder gebeurt indien de Heer dat wilt en dat er eventueel het Zijn wil is er zelfs een grote regenbui alle as naar beneden kan laten komen of zelfs de vulkaan kan laten stoppen. Ik weet dat Hij het kan en wanneer wij bidden alles mogelijk is. Indien het zijn wil is.

Ik weet dat alles gebeurt voor een reden en onze taak is te accepteren en geloof te blijven hebben en vertrouwen dat de Heer alles weet en beter weet wat het beste voor ons is.

Vrees niet. We leven in de laatste dagen en de tijd komt snel dat de Heer terug komt. Wij moeten ons nu druk maken om klaar te zijn en onszelf voor te bereiden door ons af te vragen of we wel genoeg bekeert zijn. ik zal voor mezelf zeker alma 5 nog eens doorlezen om mezelf deze gewetensvragen te stellen.

ik dank al jullie steun en jullie liefde en gebeden.

veel lobi.

e. koenen

maandag 12 april 2010

Blogtori


okok nu begint het toch door te dringen dat het bijna voorbij is.

Ik heb het lang vooruit kunnen schuiven en er niet aan willen denken maar nu wordt het wel lastig om die focus te blijven houden.

Toch hebben we succes gehad door de week. Wel hard werken en ook steedsdingen regelen voor mijn vertrek.

Zuster Esdee, echte naam is Sarmie is 66 jaar oud.
Ze werd gedoopt door haar neef,Rommy. Het was heel bijzonder hoe ze zichzelf had voorbereid voor de doop. Zo enorm veel gelezen van het Boek van Mormon, dat had ik nog nooit eerder gezien. Ze was over de helft met lezen in minder dan 2 weken. Ze was compleet al veranderd daardoor en barstte in tranen uit toen ze uit het water op kwam na de doop. Ze was zo blij en had ons bedankt. Haar neef Rommy was heel erg blij om haar te mogen dopen ook en zei dat hij heel goed had gevoeld toen hij het had mogen doen.

Ik heb veel vrienden gekregen die voelen als familie hier in Suriname. Eén van ze is Henk. Hij lag in het ziekenhuis met mij en hij is in totaal rond de 7 maanden in het ziekenhuis geweest door een been amputatie. We hadden elkaar leren kennen en hij kreeg 2 maal per week bezoek van de elders daarna en soms van ons en was blij ermee. Hij wordt vandaag eindelijk ontslagen uit het ziekenhuis. De leden van de kerk helpen hem om een plek te vinden om te wonen. Echt goed. Hij is heel dankbaar voor alles en kijkt ernaar uit om volgende week zondag voor het eerst in de kerk te komen, omdat hij niet uit het ziekenhuis weg mocht voor verlof.


Van de week waren we bij hem op bezoek om hem te groeten en we liepen uit het ziekenhuis. Een man riep broeder en we dachten er niet veel van omdat soms vaak mensen naar ons roepen. We liepen door maar ik kreeg een heel koud gevoel. Het gevoel dat het niet juist was wat we deden, het maakt niet uit wat voor smoesje ik bedacht om door te lopen, ik kreeg een verdoving van gedachte. Dus ik zei tegen m'n collega. "ik denk dat we terug moeten gaan", dus we keerden om en liepen naar de man die in tranen uitbarstte toen hij ons zag terugkomen. Hij heet Anthony en kon bijna niet lopen omdat hij een gebroken heup had met schroeven erin om vast te houden, hij liep met een soort steun maar kwam niet vooruit en had dringende hulp nodig, omdat zijn familie er niet voor hem was. Dus hadden we een rolstoel voor hem gepakt, die trouwens allemaal door de kerk aan het ziekenhuis zijn geschonken, daar in het ziekenhuis en we hielpen hem verder. Hij was zo blij dat we hem even konden helpen en wij voelden een warm gevoel dat we hem konden dienen. Zo is het maar duidelijk dat we overal kunnen dienen wanneer we naar de Geest van God luisteren die in ons hart fluistert.

Kortom, onze week zat weer vol mooie gebeurtenissen en deze week ziet ernaar uit ook weer bijzonder te worden, veel vliegreisjes en afscheid nemen en zorgen dat ik veel ga schrijven in mijn dagboek.

Ik houd zoveel van mijn zending en weet dat mijn zending niet voorbij zal zijn na mijn zending in de West Indies, ik zal altijd de Heer blijven dienen en ik zal nog meer taken erbij gaan krijgen en meer uitdagingen, dat is de enige verandering plus dat ik mijn naambordje af moet doen.

Ik bedank van hieruit iedereen voor het lezen van mijn blog en het ondersteunen met gebed, ik zal volgende week nog een bericht hier plaatjes.


vriendelijke groeten van het warme tropische en zonnige Suriname!

Soso Lobi.

e.Koenen

dinsdag 6 april 2010

aanvulling op eind nadert...


Voor diegenen die het nog niet op één of andere manier hebben gehoord....volgend weekend komt Elder Koenen weer naar huis:)
Hij zal over zijn ervaringen spreken op zondag 25 april in de avondmaalsdienst van de Kerk van Jezus Christus van de heiligen der laatste dagen in Apeldoorn (Boerhaavestraat 62) De dienst begint om 11.15 uur.
In dezelfde dienst zal ook Rick Feith spreken die anderhalve week later op zending zal gaan naar Manchester, Engeland.
na de dienst is er uitgebreid gelegenheid om bij te praten met Willem-Paul en afscheid te nemen van Rick.
Namens Willem-Paul.....iedereen is van harte welkom!

Eind nadert....






Eind nader..... maar ook weer niet. Want ik zal nog steeds een volgeling van Christus zijn en mijn plichten zullen hetzelfde zijn. Alleen zal ik veel meer andere dingen in mijn leven te doen hebben. Ik zie het dus niet als een gat waar ik in val of een einde van iets.

Wanneer ik terugkijk op mijn zending zie ik zeker één paar van de beste jaren van mijn leven. Zonder twijfel DE beste jaren. Zoveel mee te maken, zoveel te leren, zoveel vreugde wanneer andermans leven werkelijk begint te veranderen door het Evangelie van Christus.

Ik heb geen enkele twijfel dat dit werk waar is. Ik weet dat het waar is. Ik heb gezien nadat ik geloof heb getoond. Ik heb de sprong genomen in het donker en heb gevoelt dat er grond onder mijn voeten kwam. Het getuigenis die wij pas ontvangen na de test van ons geloof.

Ik heb het getuigenis ontvangen dat Christus leeft en dat we alleen door Hem te volgen werkelijk geluk kunnen hebben. Door Hem kunnen wij verlost worden van onze zonden en kan hij onze tekortkomingen aanvullen en ons bijstaan met onze beproevingen.

We leven in een wereld die meer vuiligheid en kwaad heeft dan ooit tevoren, hebben we gehoord van de profeten afgelopen week. Maar de Heer weet dat en laat ons niet alleen. Mijn gebed is dat we zullen blijven volharden met een blij hart en verdragen met gewilligheid en vreugde. Gewillig. Niet met tegenzin of klagen.

Dat is de uitdaging die ik ook voor me zie liggen. Straks zal in weer helemaal in de wereld zijn, met zoveel afleiding en mijn doel is om toe te passen wat ik heb onderwezen en wat ik heb geleerd. Ik ben bewust dat het een uitdaging is en ik zal dus niet hoogmoedig erover zijn. Ik bid om hulp en zal alles doen wat ik weet en kan om het werk van de Heer voort te zetten.

We hebben aankomende week een mooie doopdienst van zuster Sarmi, (Esdee) en ze is heel blij. Haar zoon bedankte ons voor alles wat we voor haar hadden gedaan. Ze was enorm veranderd zei hij. Ze heeft ongeveer 300 blz gelezen van het Boek van Mormon in een week. enorm!

Ook zal ik nog wat graffiti dingen doen en mensen onderwijzen over het geweldige nieuws over Christus onze Verlosser.

Het werk is waar en dat zal nooit veranderen

foeroe lobi. e. koenen

dinsdag 30 maart 2010

Foto's, het graffiti bloed kruipt waar het gaan kan...

De grote vraag voor volgers van dit blog....wanneer komt hij nu weer thuis?
Half april komt elder Koenen weer naar Nederland terug, dus nog maar een paar weken in Suriname. Dus nog maar een paar berichten uit Suriname voordat hij weer hier zal zijn. 25 april is iedereen welkom om te luisteren naar zijn toespraak tijdens de avondmaalsdienst in de kerk van Jezus Christus van de heiligen der laatste dagen, Boerhaavestraat 62 in Apeldoorn. De dienst begint om 11.15 uur.Na die tijd kan er nog gezellig worden bijgekletst....





vrijdag 26 maart 2010

srananman




We hadden een zeer switi week.

knetterhard gewerkt en de vruchten er zeker van gezien.

vele uitdagingen ook.
leiding geven is interessant en ook een groot test. de wereld traint je om leiding te geven op een manier waar je mensen die succes hebt liefhebt en de mensen die geen succes hebben hoef je niet lief te hebben.
Christus leert iets heel anders. Juist diegenen die het moeilijk hebben en niet zo geweldig doen met alles. Degene die hij soms de zieken of behoeftigen noemt.Ddie geeft hij meer aandacht en meer liefde zodat ze zichzelf kunnen helpen en zichzelf kunnen veranderen. dat is een grote les die ik zeker geleerd heb.

we hadden dit weekend een trip naar Trinidad waardoor zondag leek op 2 dagen zonder nacht,omdat we vlogen in de avond. Wel een beetje vermoeiend dus. We hadden een sterke training gekregen van een 70er en ook een mooie trip gemaakt naar een berg in Trinidad waar je over heel de stad kon kijken. Dat was niet mis!

We onderwijzen een paar heel leuke mensen.
Zuster Esdee is echt cool. Ze maakt veel veranderingen en ook de leden vangen haar geweldig op. Dat is wat heel bijzonder is om te zien. Niemand had haar ooit verteld om te stoppen met roken en televisie kijken, maar zodra ze 2 week geleden het Boek van Mormon had gekregen was ze direct met deze verslavingen gestopt. Niemand had haar gezegd, maar dat is hoe ze voelde. Ondanks veel tegenwerking kiest ze toch voor het juiste omdat ze haar hart wilt volgen en ze een heel duidelijk gevoel gekregen heeft dat het juist is waar ze mee bezig is.

We werken deze week weer hard en volgende week zal ik weer meer schrijven.

Ik had ook een graffiti gemaakt in de ghetto ergens in ons gebied. Veel rasta's daar en ze houden van leeuwen, dus had ik het leeuw en het lam nagemaakt met graffiti. Was wel leuk. Binnenkort wil ik het gaan doen in de binnenstad en dan het 1ste visioen gaan maken op die zelfde planken.

het werk is waar.

Dit is de Kerk van God.

bedankt voor jullie gebeden en berichten.

lobi.
e. koenen

maandag 15 maart 2010

wie zijn leven verliest voor Hem zal het vinden



Ik ga eerlijk zijn, zoals de Surinamers zeggen: "Ik ga niet voor je jokken."
of ik ga niet voor je liegen want dat mag niet.

De tijd is een beetje vreemd aan het worden. Het is nu voor mij het tijstip dat ik probeer niet teveel na te denken en te denken wat ik voel allemaal, maar ik probeer echt mezelf pushen om meer te geven dan ooit tevoren.
Ik houd van de schrifttekst in de bijbel. Wie zijn leven verliest voor Hem, zal het vinden, wie het probeert te behouden zal het verliezen.
Daarmee gecombineerd is de volgende tekst uit het Boek van Mormon veel van toepassing voor mij ook. 2 nephi 28:30 Die open staan om meer te ontvangen zal meer gegeven te worden, maar diegene die denken al genoeg te hebben en niet meer nodig hebben, van hen zal weggenomen zelfs alles wat ze al hebben.

De teksten zijn niet helemaal nauwkeurig, omdat ik mijn schriften niet bij me heb maar de strekking is hetzelfde.

Zelfs al heb ik al zoveel geleerd en gekregen op mijn zending, ik moet open blijven staan tot de laatste seconde om meer te leren en te geven en open te staan. Ik hoef niet te denken het is wel mooi geweest zo en tevreden zijn. Op dat moment ga ik niet meer vooruit en zoals we lezen zal ons zelfs alles wat we al ontvangen hebben worden afgenomen.

Ik had als gesteld voor mijn zending alles te geven, en dat betekent het voor mij om mijn leven te verliezen voor Hem. jezelf vergeten zonder veel eigenbelang en niet te denken aan thuis en andere zaken die niet van toepassing zijn. Het heeft me zoveel gebracht. Meer dan ik ooit zou kunnen verwachten en veel wat niet te koop is met geld.

We onderwijzen een vrouw van ongeveer 65 jaar oud. Ze heeft een heel moeilijke naam dus noemen we haar zuster ESDEE. Ze is echt leuk. De eerste keer dat we met haar spraken zei ze dat ze oud was en niet meer hoefde en het te laat was te veranderen. Maar toen gingen we met haar een boodschap delen en bidden met haar, we kwamen vaker terug en lazen we uit de schriften. Ze was in de Kerk gisteren en hield heel veel ervan. Ze had een warm gevoel zei ze en ze wil graag binnenkort gedoopt worden. Ze vroeg of we deze week nog langskwamen om haar te helpen met haar voorbereiding daarop. Een heel leuke ervaring.

Gisteren was een zogenaamde payday zoals ik dat noem. Een dag waarin je ziet waarvoor je het allemaal doet. Tijdens een grote vergadering met alle gemeentes samen waren er mensen die pas gedoopt waren die hun getuigenis mochten delen. 2 van onze bekeerlingen, Enrique en Gilliano hadden die van hun gedeeld. wow. Dat was een mooi moment en iedereen was onder de indruk van ze en vroeg of ze ook op zending gingen, omdat ze een zeer sterke getuigenis hadden gedeeld. Het was een zeer goed gevoel en een bevestiging dat het werk vooruit aan het gaan is.

Ik ben zeer dankbaar voor dit mooie werk en voor de tijd die ik gekregen heb om te bekeren van fouten die ik maak. Vaak zijn de meeste fouten die we maken, de dingen die we niet gedaan hebben in plaats van die we wel fout doen. Dat is lastig om te zien en heel belangrijk om te veranderen. De Heer toont zijn genade als wij ons best doen en alles doen wat we konden doen.

Ik weet dat het werk waar is en ben blij om hier te zijn.

Ook een beetje meer nog omdat het hier lekker warm is en niet sneeuwt!:)

e. koenen

woensdag 10 maart 2010

Voorwaarts





Voorwaarts gaan in het geloof, niet gewoon volhouden.

Om een positief gevoel te krijgen moet je grenzen verleggen en niet bang zijn om omlaag te gaan. Vallen gebeurt altijd. Ik probeer te letten op de sprongen vooruit te maken die me dichter bij vrijheid brengen. Dit kan alleen door dichter bij de Heer te komen en zoals Hem te worden.

Vrijheid is iets dat nogal verkeerd begrepen wordt in de wereld.Vrijheid is niet gewoon doen wat je wilt doen, zonder grenzen en zonder na te denken, zonder verantwoordelijkheid. Vrijheid is kunnen zijn die je kunt zijn. Zelf keuzes maken tussen goed en kwaad kan alleen als we verantwoordelijk zijn. Zo niet, dan wordt die vrijheid afgepakt zoals bijvoorbeeld als iemand opgepakt wordt en de gevangenis ingaat.

Ik voel me meer vrij dan ik me ooit gevoeld heb op zending. Omdat ik geen regels heb!? Nee, dat niet. Ik begrijp dat de regels er zijn omdat de Heer ze me heeft gegeven uit liefde, om ons te beschermen. Wanneer je je niet meer stoort aan regels dan groei je enorm. Dan worden ze een bescherming en gaan er vele paden voor je open met vele keuzes die je nooit voor je gezien hebt. Dan pas krijg je de vrijheid om te zijn wie je wilt zijn, omdat je niet meer verlangt om iemand te zijn die anderen pijn doen of grenzen over te gaan.

Vrijheid is jezelf overwinnen en je slechte kant de baas te worden.Omdat we zwak zijn, kunnen we dat niet alleen. Met de hulp van God kunnen we werkelijk die zwakheden overwinnen en zelfbeheersing krijgen over alles. Dat is vrijheid.

Achter al onze lichamelijk verlangens rennen en toegeven aan ze, is hetzelfde als je dorst lessen met water uit de zee. Het wordt steeds erger. En die verlangens worden de baas over je en je zult een slaaf van ze zijn. Ze bestaan in vele verschijningen en vermommingen. Dat is geen vrijheid. Wanneer onze geest de baas word over ons lichaam voelen we dat we vrij worden en werkelijk genieten van ons leven. Dat is hoe ik me voel.

Vrijheid is iets wat God ons allemaal wilt geven. Er is ook een tegenstander van God en hij gebruikt zeer veel middeltjes om vrijheid te verkopen wat erop lijkt maar eigenlijk onze vrijheid juist afpakt. Ik bid de Heer om me altijd te helpen die keuzes juist te maken en ze te kunnen onderscheiden.

Zending is geweldig.



bedankt voor jullie gebeden.

lobi.

e. koenen

maandag 1 maart 2010

Afgelopen week was er een mooie doopdienst van Hillary. Ze is 20 jaar en was erg blij dat ze zich bekeerd had en gedoopt mocht worden. Ze werd gedoopt door Enrique, die zelf 2 weken geleden gedoopt was. Hij had het heel goed gedaan. Het was bijzonder om te zien hoe dit allemaal voor haar ging.
Ze vertelde dat het heel goed voelde en dat ze blij was met alle hulp die ze had gekregen van haar vrienden en de mensen van de Kerk om zich te kunnen bekeren.

We hadden een paar mooie dagen van de week. Het gaat een stuk beter met mij, al is het soms nog pittig. Ik gebruik geen medicijnen meer en mijn lichaam was er echt aan gewend, dus ik merkte dat het wel zwaar voor mijn lichaam was om zichzelf verder te genezen. Ik ben nog regelmatig moe en heb soms nog pijnen.

Zondag gingen we na de Kerk langs bij een zuster van de Kerk die in het ziekenhuis lag omdat ze was bevallen. Voor haar gezondheid moest ze nog wat langer blijven. We've seen miracles in service this week. A lady from our branch had a baby and had to stay a day longer in the hospital. So we decided sunday evening we would visit her. We walked up to the hospital and a man an woman stood there like they where waiting for us, they shaked our hands and asked us for a favor. The ladies mom was in the hospital and they told us the docters had just gave her up, because of her illness, they said she wouln't make it no more. They told us that only prayer could help and they wanted us to pray for them. So we went with them to the floor and walked in the room. The mother was there and also acted like she was waiting for us. She was so happy to see us. When we gave her an anointing, my companion gave a very special blessing. The Spirit was really strong. Later the man and woman thanked us and asked us for our phone number and wanted us to come by. The Lord His ways are higher then ours. It is really important to experience the feeling to be in the service of you fellow men. That is what a mission is all about. I was very gratefull for that experience.
* vertaling onderaan


Later gingen we nog bij de moeder langs met haar kindje die op diezelfde verdieping lag en ze was blij met ons bezoek en dat we haar ook een Boek van Mormon konden geven. We hadden een gebed samen gezegd voor haar baby en daarna gingen we nog een paar van de mensen bezoeken waarmee ik samen in het ziekenhuis had gelegen. Ik heb daar echt een paar vrienden gemaakt, zowel met de zusters, als met de mensen die daar lagen.
Ik was droevig om te horen dat een van de patiënten die ik vaak ging helpen was overleden. Zijn lichaam was op. Een jongen van 22 jaar. Echt droevig.
2 anderen waren blij ons te zien en we deelden wat met ze, we praatten wat met ze en zeiden een gebed met ze. Duidelijk te zien dat ze echt blij en dankbaar ervoor waren. Ik had de ervaring dat tijdens dat we daar i het ziekenhuis bij hun waren, ik echt vrede voelde en al mijn eigen probleempjes en moeilijkheden en uitdagingen verdwenen ineens als sneeuw voor de zon. Dat is het wonder van anderen dienen.

Zending heeft me veel gezegend, terwijl ik niet op mezelf gericht ben de hele tijd.

Ik zal nog maar 6 weken op zending zijn. Ik moet het toch een keer erkennen.
Ik blijf collega met elder Vernes en dat is echt leuk. Ik blijf in ditzelfde gebied tot het einde. Mijn zending is dus in 4 gebieden geweest, waar ik steeds 6 maanden heb gewerkt. Bijzonder.

dankbaar voor al jullie support en gebeden.

lobi.

e. koenen

* Afgelopen week hebben we gezien dat iets voor anderen doe, wonderen teweeg kan brengen. Een zuster die de kerk bezoekt lag in het ziekenhuis omdat ze een baby had gekregen. Dor medische redenen moest ze een dag langer in het ziekenhuis blijven, dus besloten we haar zondagavond te bezoeken. We liepen naar het ziekenhuis en kwamen daar bij de ingang een man en vrouw tegen, die er uit zagen of ze ons stonden op te wachten, ze schudden onze hand en vroegen of we iets voor ze wilden doen. De moeder van de vrouw lag in het ziekenhuis en de dokters hadden gezegd dat ze niet meer beter zou worden van haar ziekte, ze was dus opgegeven. Ze zeiden dat alleen een gebed kon helpen en vroegen ons of we voor hen wilden bidden. We gingen met hen naar de verdieping waar haar moeder lag en liepen naar haar kamer. De moeder ontving ons ook, alsof ze ons verwachtte, ze was zo blij o ons te zien. We hebben haar een zalving gegeven en mijn collega gaf haar een hele speciale zegen. De Geest was heel sterk. Later bedankten de man en vrouw ons en vroegen om ons telefoonnummer, ze vroegen of we bij ze langs wilden komen. De wegen van de Heer zijn hoer dan de onze. Het is zo belangrijk om het gevoel te ervaren om in de dienst van anderen te zijn. Dat is wat een zending inhoudt. Ik was heel dankbaar voor deze ervaring.

maandag 22 februari 2010

Beter bericht


Deze week was weer heel interessant.

Door de vele medicijnen die ik moest nemen was ik echt helemaal niet fit. Het was niet makkelijk en zo kreeg ik de mogelijkheid weer te leren. Soms leer ik niet op de makkelijke manier, maar op de moeilijke en hardere manier. zo gaat het.

Door al deze pijnstillers en antibioticum en alles voelde ik me niet te switi.
De helft van de tijd was ik aan het slapen en echt aan het ruzie maken met mijn lichaam, omdat mijn geest meer wilde dan mijn lichaam aan kon.
Soms lag ik op mijn bed en had ik helemaal geen kracht meer. Dus dat betekende dat ik niet kon werken. Ik had wel een goede ervaring gehad. Ik begon om kracht te bidden en heb daadwerkelijk gemerkt dat ik energie kreeg en licht weer in mijn lichaam ontving. Dat was een ervaring die mijn getuigenis heeft versterkt dat de Heer werkelijk met ons is en ons kan vullen met kracht wanneer wij erom vragen.

We hebben mooie ervaringen gehad met mensen die in het ziekenhuis waren en we hadden bezocht en de Geest was zeer sterk met ons. we hebben wonderen gezien en hebben elkaar geholpen om deze tijd door te komen.

het gaat weer beter nu. Dit is mijn laatste dag met pilletjes, dus ik kan weer hard gaan werken.

ik ben blij hier en houdt van jullie

groeten

e. koenen

maandag 15 februari 2010

Love one another/ Houdt van elkaar

Interessante week

Interessante week!

Sommige minder leuke dingen, maar ook veel leuke dingen.

Tja, het was wel even pijnlijk en de pijnstillers waren zo sterk dat ik helemaal ging hallucineren. Dat was niet het beste deel van de week. De zusters op de afdeling waren over het algemeen heel leuk en ik heb een echt goede tijd gehad. Het eten was zelfs erg lekker.

De medepatienten waren ook heel leuk. Toen ik weer beter aan het worden was, ben ik veel mensen gaan onderwijzen daar. Er waren echt mensen die erop aan het wachten waren.

Er was een jongen op mijn afdeling die heel ziek was ook. Op een gegeven moment had hij zoveel pijnen en de zusters hadden al van alles geprobeerd, dat ik één van die zusters vroeg of ik hem een zegen mocht geven omdat ik een een priester was van onze kerk. Ze was goed met me en koppelde me af van het infuus en ik ben naar hem toegelopen. Hij wilde graag dat ik hem hielp en het was een bijzondere zegen van hoop. Die nacht was de eerste nacht dat hij weer normaal heeft kunnen slapen en de volgende ochtend waren de zusters verbaasd dat hij veel babbels had weer. dat was een bijzondere ervaring.

Er was ook een andere man, Henk. Zijn beide benen waren geamputeerd 5 maanden geleden door suikerziekte. Toch had hij een rust over zich die bijzonder was. Hij bezocht iemand op mijn kamer en ik besloot met hem te praten en hem over het Boek van Mormon te vertellen. Bleek dus dat hij 20 jaar geleden in New York woonde en daar een commercial had gezien over het Boek van Mormon en het toen had hij het besteld en helemaal gelezen.... niemand had hem ooit iets erover verteld dus hij was geïnteresseerd. Hij was het boek inmiddels kwijt, dus toen ik hem mijn boek gaf was hij blij. Ik had 50 teksten gemarkeerd in het boek en de volgende dag kwam hij bij me terug en zei dat hij ze allemaal had gelezen. Hij was helemaal enthousiast. Een dag later kwam hij weer terug en zei dat hij met één van zijn bezoekers het boek had gedeeld. Hij had haar er over verteld en wat laten lezen en die vrouw was nu ook ineens geïnteresseerd. Als hij weer uit het ziekenhuis komt wil hij de kerk gaan bezoeken en hij wil dan die vrouw ook meenemen omdat ze ook veel interesse heeft.In de tussentijd zullen de elders hem onderwijzen in het ziekenhuis, want hij zal nog wel een tijdje moeten blijven daar.

Er waren ook nog een paar andere mensen waar ik het Boek van Mormon aan gegeven heb. Vooral een paar van ze die indiaan waren en het toch wel heel interessant vonden dat het door indiaanse profeten geschreven was. Eén van ze is echt een inheemse die midden in het oerwoud woont, maar door een schotongeluk in het ziekenhuis moet blijven.

Kortom ik heb veel vrienden gemaakt in een korte tijd daar en het was wel leuk. Nu is het tijd om weer op te knappen.Ik heb zoveel hulp van de Heer gezien in mijn tijd daar. Ik heb veel gebeden en heb veel antwoorden gekregen en heb veel tijd gehad om na te denken en dingen te veranderen die veranderd moeten worden.

Mijn uitdaging nu is dat mijn geest graag wil werken, maar mijn lichaam een beetje hapert.

Ik ben al jullie gebeden dankbaar en weet dat jullie gezegend ervoor zijn ook.


groeten

e. Koenen

zaterdag 13 februari 2010

Uit het ziekenhuis!!

Vandaag kregen we het blije bericht van elder Koenen dat hij weer uit het ziekenhuis is. Hij had een voedselvergiftiging, maar ook een ontsteking bij zijn longen. Hij logeert nu bij een zendelingen echtpaar, met nog een flinke dosis antibiotica en moet nog veel rusten.
We zijn dankbaar en opgelucht dat hij weer zo ver is opgeknapt dat hij ontslagen kon worden uit het ziekenhuis, maar heeft onze gebeden nog steeds nodig...

woensdag 10 februari 2010

Zieke elder Koenen :- (

Afgelopen maandag hadden we geen bericht van Elder Koenen, helaas.
We kwamen er achter dat hij het weekend in het ziekenhuis is geweest door een flinke buikgriep, maar gelukkig was hij al weer zo opgeknapt dat hij dinsdag uit het ziekenhuis zou komen.
We hopen dat hij volgende week in ieder geval weer zoveel beter is dat we weer kunnen genieten van zijn mooie verhalen, tot die tijd blijft het even afwachten.....

maandag 1 februari 2010

Meer beter!




Ik ga jullie alvast waarschuwen haha. Mijn taal is vernietigd. Door gekke surinaamse talen te spreken en nu zelfs een beetje javaans en hindoestaans, wat we aan het oefenen zijn. we spreken ook veel engels met onze leiders in Trinidad, en zo is mijn taalgebruik compleet vernietigd. De mensen lachen me soms er om uit en ze geloven helemaal niet dat ik een Nederlander ben. Ik waarschuw jullie dus voor als jullie mij gaan horen spreken over een tijdje haha!

Laatst fietsten we langs een groep kinderen die voetbalden en ze riepen hindoestaanse dingen naar ons, ze lachten en voelden zich stoer. Toen riep ik " toe kakkereej" "wat doe je?" en e. Vernes riep " kabaajel!" "wat gebeurt er" en ze lachten ineens niet meer en hun mond viel open, omdat ze dachten dat we alles verstonden haha. zeer grappige situatie.


Boi, maar afgelopen week was een van de tofste in tijden. We werken op een heel andere manier en het helpt mensen om wat meer tijd te hebben voor hun doop en geeft ze meer tijd om zich te bekeren. Het helpt deze mensen om werkelijk het verlangen te ontwikkelen om te veranderen en echt gedoopt te willen worden. Vroeger ging dat soms iets te geforceerd en iets te snel soms. Nu zijn deze mensen echt bezig te bekeren en dat was te merken. het was bijzonder.





3 mensen werden gedoopt die ik had onderwezen. Gail , Karina en ook Gilliano. Gail is een meisje van 10 die een heel goede toespraak had gehouden ook. ze was zo blij met de doop.
Karina was een dopeling van het andere gebied die in ons appartement wonen ook, namelijk elder Kempenaers en e. Scott. ze doen geweldig ook.

Gilliano was gewoon weg een wonder en hij was zo voorbereid dat is niet voor te stellen. hij is te cool en we zijn ook goede vrienden geworden meteen. hij was zeer blij met de doop ook.

de Geest was zo sterk aanwezig omdat het heel duidelijk was dat dit een heel bijzonder moment was. het was duidelijk dat deze mensen echt deze stap wilden maken en dat zeiden ze ook in hun toespraak. het is mooi om te zien wat mensen ervaren vlak na hun doop. je kunt dan duidelijk het verschil zien in hun ogen en ook wanneer ze vertellen hoe ze voelen dat er een last van ze af is gevallen.

grappige van zending is dat ik juist heb geleerd dat ik niets weet en dat ik nog veel moet leren. ik leer dingen waarvan ik denk boi. dit heb ik niet al geleerd maar wat ik leer zijn juist die dingen die ik zie die ik nog moet gaan leren om gelukkig en succesvol en vooral ook een goede volgeling van Christus te zijn. voor mijn zending voelde ik me best wel als een goede persoon die goed bezig was en nog wat moest leren maar al veel wist. hahahah. dat is nu veranderd. dat is iets wat zending zeker met je zal doen hehe.

of het goed is . denk het wel. houd een gezonde spiegel voor en het maakt het mogelijk om hogere doelen te stellen.

de Heer helpt ons werkelijk dat wanneer we tot Hem komen hij onze zwakheden zal laten zien en jawel ze maken ons nederig!
maar goed ook! want anders zouden we vervelende mensen zijn.

toch als we met onze zwakheden naar Hem komen voor hulp maakt hij ze sterk voor ons.en tja. soms hebben we veel zwakheden nodig voordat we nederig genoeg zijn en dan oops. krijgen we even veel dingen op ons af natuurlijk.

De Heer is volmaakt in zijn rechtvaardigheid en beproeft ons allemaal evenveel alleen op verschillende vlakken.

Hij leeft en wilt dat wij als Hem kunnen zijn.

Dat weet ik met geheel mijn hart.

bedankt

lobi.

e. koenen

maandag 25 januari 2010

Life

"Life isn't about waiting for the storm to pass...It's about learning to dance in the rain."

iemand had me die quote gestuurd en ik vond het bijzonder.





Een leven zonder beproevingen en testen en problemen zou waardeloos zijn. We moeten dus niet proberen ernaar te streven. Bidden dat we geen problemen hebben en bidden dat problemen weggaan is te vergelijken met het volgende voorbeeld.

Als je kleine kinderen school niet leuk vinden en thuis komen en zullen zeggen "mama kan ik van school gaan, want ik vind het echt niet leuk?" Zou je ze hun zin geven? Nee toch?! Waarom?! Omdat ze dan niets meer leren. Soms moeten dingen meemaken en dingen verdragen die niet meteen leuk zijn. Maar ze versterken ons.

Wanneer we begrijpen dat we hier zijn om te leren is het vrij logisch dat we dan beproevingen nodig hebben. Die kunnen ons vormen en sterken en wanneer we geloof en geduld blijven hebben en de geboden na blijven leven zullen die zelfde problemen onze beste vrienden zijn en zullen we geheiligd en gereinigd erdoor worden juist. mosiah 23:20+21 Zeer belangrijk voor mij om te begrijpen.

We hebben een paar zeer coole mensen die we onderwijzen. Vaak voel ik juist dat ik goed kan spreken met de jeugd en we hebben een paar toffe jongeren. Gilliano en Enrique. Gilliano is 22 en Enrique is 20. Beiden lezen veel in het Boek van Mormon en hebben een antwoord gekregen dat het waar is. De één doordat hij in examen zat en een gevoel had gekregen dat onze boodschap hem enorm steunde. Daarom wil hij gedoopt worden over 2 weken in februari.

Ook Gilliano is goed. Hij had een antwoord gekregen tijdens het lezen. Hij zei dat de laatste 3 jaar van zijn leven hij niet meer naar een kerk ging en zijn geloof begon minder te worden. Hij zei dat hij een antwoord kreeg tijdens het lezen dat hij het antwoord gevonden had en dat hij nu de ware Kerk had gevonden. Echt bijzonder. hij is enthousiast om gedoopt te worden aankomend weekend.

Vaak zien we dat mensen niet meer naar de kerk komen omdat ze voelen dat ze een fout hebben gemaakt en niet meer kunnen veranderen. Dat is precies wat de duivel wil. Dat mensen denken dat er geen weg meer terug is. We maken allemaal fouten maar de truc is om weer op te staan. Dat is precies wat Christus mogelijk gemaakt heeft. We kunnen ons weer bekeren en onze fouten rechtzetten en weer doorgaan. Velen komen niet meer naar de kerk, omdat ze zich niet waardig voelen. Goed om te begrijpen is dat de kerk is niet een plek voor volmaakte mensen anders zou het nogal leeg zijn!
Iemand heeft me eens gezegd:"Een heilige is iemand die zondigt en valt, maar die er voor kiest om weer op te staan en door te gaan."

Er is altijd een weg terug. Geef noooit op.
Ik weet dat de Kerk waar is en het zegent mijn leven zowel als diegene die wij dienen en helpen.


foeroe lobi!

e. Koenen

maandag 18 januari 2010

switi sani vanuit sranankondre



ik heb geen tijd meer helaas deze week.

we hebben veel grappige dingen meegemaakt.

deze week alleen wat foto's

volgende week meer switi sani vanuit sranankondre.

lobi.

e. koenen

maandag 11 januari 2010

heilig uzelf



met een oog enkel gericht op de eer van God.

Ik leer op dit moment veel over, dat je beter alleen kunt denken aan wat God van je denkt. Is dat makkelijk? Nee, het betekent zeker je zwakheden af te leggen, die met je natuurlijke mens te maken hebben.
Je kunt niet twee meesters dienen, de wereld voor je eigen aanzien én God en Hem helpen met Zijn werk.Je moet kiezen tussen die twee.

Het geeft mij echt een vrij gevoel om me alleen zorgen te maken over het dienen van de Heer en Zijn werk te doen met alles wat je hebt.

Afgelopen week hebben we hard ons best gedaan. We waren zeker ook een beetje moe, omdat we midden in de nacht elders moesten ophalen die nieuw kwamen. Interessante tori!
Ze zijn helemaal nieuw en helemaal groen hahaha. Ze kwamen van een plek waar het aan het vriezen was en toen kwamen ze hier in de hitte. Ze zweten zich stuk en worden doodgebeten door de muskieten en ook zijn ze helemaal door de zon verbrand . Een beetje grappig, maar ook een beetje minder voor hen. Na zo'n lange tijd hier te zijn denk ik nu:"Was ik ook zo!?"

Op zending verandert er zo veel, niet te geloven.
We onderwijzen echt een toffe gast. Gilliano. Hij komt al een lange tijd bij de kerk met zijn vriendin. Maar waar hij woonde en met zijn situatie kon hij nog niet echt onderwezen worden en alles. Maar een week of zo geleden zaten we bij een vriendin van hem en haar oma en zusjes om een les te delen en hij werd er ook bij uitgenodigd.

tijdens de les waren we aan het praten en hij zei, ik wil ook lid worden van de kerk maar ik weet gewoon niet hoe!? we keken elkaar aan en dachten, uhhh. well, daar zijn wij voor. om je daarbij te helpen. te cool . hij had meteen een doopdatum aangenomen en was enthousiast.

ik vertelde over hoe ik bekeerd was en hij is de zelfde leeftijd die ik toen had. namelijk 22 jaar oud.

afgelopen week hadden we een les weer samen met hem en z'n vriendin en ze vertelde ons hoe vaak ze had gebeden en gevast voor haar vriend. ze was heel duidelijk tegen hem geweest. As je niet in de Kerk zit, dan kan ik niet met je zijn, had ze hem vaak gezegd en hij zei haar altijd dat ze een beetje geduld moest hebben en dat hij de stap zou nemen wanneer de tijd klaar zou zijn. ze vertelde dat ze nu zo blij was dat hij gewillig is om nu die stap te maken en met ons te zitten en dat hij echt van de lessen houd. ze zei dat ze blij was dat ze niet opgegeven had maar volgehouden had en geloof had geoefend. dat is waarom het wonder nu plaatsvind.

ze zijn een goed koppel samen en we zijn echt gezegend om hem te onderwijzen en hem te helpen tot Christus te komen.

zending is zo cool en we leren zo ontzettend veel over hoe de Kerk werkt en en Hoe Christus wilt dat wij leiding geven. helemaal anders dan de wereld namelijk.

ik bedankt jullie allen voor jullie gebeden en jullie liefde.

lobi. e. koenen

maandag 4 januari 2010

Wan bun njun yari



Well. ik hou niet van aftellen maar over ongeveer 3 maanden zal ik thuis zijn. Beetje gek hoor!
We hadden een leuke activiteit op oudjaar gepland. We wilden de elders niet op straatlaten gaan omdat vele mensen dronken waren en er verschrikkelijk veel bombels (vuurwerk) werd geschoten. Dat zou gevaarlijk zijn want 2 witte mannen op fiets zijn een geliefd doelwit.

We hadden een soort stormbaan gemaakt in de kerk, waar we door gingen lopen met alle elders. De opdracht was om 2 groepsleiders te tillen, Elder Swart en Mecham. Dat was zo grappig.... we waren 1 team en deelden in 2 groepen en dus werd het een wedstrijd. hahahaha. Ze gingen elkaar tackelen en alles. Ze moesten gemberbier snel drinken. Erg peper! En ook snel stropdas strikken en alles. Was echt grappig en een groot succes. Het was ook meteen een les om meer eenheid te hebben...we hadden in het begin niet gezegd dat het een wedstrijd was maar de groep gewoon verdeeld in 2 groepen. Competitie en elkaar laten struikelen was dus echt onnodig. Dat was de les. Soms zijn we tegen elkaar een het strijden en vergeten we dat we het zelfde doel eigenlijk hebben. Grappig dus en we hadden een geestelijke les ervan geleerd ook.

We hadden een mooie doopdienst van Arian. Zijn moeder was 4 maanden geleden gedoopt en hij wou nu ook graag gedoopt worden, het was een mooie ervaring.

We zien veel succes deze week. We hadden een geweldig goede week gehad. Ik het het beste de gelijkenis van de voetbal noemen.

Een tijdje geleden leek het soms op voetbal spelen met een vierkante voetbal van cement. Die rolt alleen als je er veel moeite voor doet, maar stopt meteen met bewegen als jij stopt.

Onze nieuwe manier van werken is anders. We richten ons op de minder actieven en dat is een bijzonder effect ineens. Het nam wat tijd, net als een berg oplopen en nu we boven de berg staan lijkt het op een ronde voetbal naar beneden rollen. Je geeft een zetje en de rest gaat vanzelf. We richten ons op de leden en daarvan komen nu ineens zegeningen. Ze gaan mensen om zich heen voorbereiden en afgelopen weekend waren er 4 of 5 mensen die vroegen om de doop. Met onze oude manier van werken zouden we uitnodigen voor de doop en veel aanmoedigen. En nu zijn er ineens mensen die zeggen "Ik wil lid worden van de kerk maar weet niet hoe", en veel van deze voorbeelden. erg bijzonder!!

het werk gaat enorm goed en we zien veel succes samen .

ik weet dat God leeft, Hij houdt van ons.

Dit is Zijn Kerk op aarde.

Het geeft me de vreugde die ik nodig heb hier op aarde.

bedankt voor jullie support en liefde allemaal.

e. koenen