maandag 1 maart 2010

Afgelopen week was er een mooie doopdienst van Hillary. Ze is 20 jaar en was erg blij dat ze zich bekeerd had en gedoopt mocht worden. Ze werd gedoopt door Enrique, die zelf 2 weken geleden gedoopt was. Hij had het heel goed gedaan. Het was bijzonder om te zien hoe dit allemaal voor haar ging.
Ze vertelde dat het heel goed voelde en dat ze blij was met alle hulp die ze had gekregen van haar vrienden en de mensen van de Kerk om zich te kunnen bekeren.

We hadden een paar mooie dagen van de week. Het gaat een stuk beter met mij, al is het soms nog pittig. Ik gebruik geen medicijnen meer en mijn lichaam was er echt aan gewend, dus ik merkte dat het wel zwaar voor mijn lichaam was om zichzelf verder te genezen. Ik ben nog regelmatig moe en heb soms nog pijnen.

Zondag gingen we na de Kerk langs bij een zuster van de Kerk die in het ziekenhuis lag omdat ze was bevallen. Voor haar gezondheid moest ze nog wat langer blijven. We've seen miracles in service this week. A lady from our branch had a baby and had to stay a day longer in the hospital. So we decided sunday evening we would visit her. We walked up to the hospital and a man an woman stood there like they where waiting for us, they shaked our hands and asked us for a favor. The ladies mom was in the hospital and they told us the docters had just gave her up, because of her illness, they said she wouln't make it no more. They told us that only prayer could help and they wanted us to pray for them. So we went with them to the floor and walked in the room. The mother was there and also acted like she was waiting for us. She was so happy to see us. When we gave her an anointing, my companion gave a very special blessing. The Spirit was really strong. Later the man and woman thanked us and asked us for our phone number and wanted us to come by. The Lord His ways are higher then ours. It is really important to experience the feeling to be in the service of you fellow men. That is what a mission is all about. I was very gratefull for that experience.
* vertaling onderaan


Later gingen we nog bij de moeder langs met haar kindje die op diezelfde verdieping lag en ze was blij met ons bezoek en dat we haar ook een Boek van Mormon konden geven. We hadden een gebed samen gezegd voor haar baby en daarna gingen we nog een paar van de mensen bezoeken waarmee ik samen in het ziekenhuis had gelegen. Ik heb daar echt een paar vrienden gemaakt, zowel met de zusters, als met de mensen die daar lagen.
Ik was droevig om te horen dat een van de patiƫnten die ik vaak ging helpen was overleden. Zijn lichaam was op. Een jongen van 22 jaar. Echt droevig.
2 anderen waren blij ons te zien en we deelden wat met ze, we praatten wat met ze en zeiden een gebed met ze. Duidelijk te zien dat ze echt blij en dankbaar ervoor waren. Ik had de ervaring dat tijdens dat we daar i het ziekenhuis bij hun waren, ik echt vrede voelde en al mijn eigen probleempjes en moeilijkheden en uitdagingen verdwenen ineens als sneeuw voor de zon. Dat is het wonder van anderen dienen.

Zending heeft me veel gezegend, terwijl ik niet op mezelf gericht ben de hele tijd.

Ik zal nog maar 6 weken op zending zijn. Ik moet het toch een keer erkennen.
Ik blijf collega met elder Vernes en dat is echt leuk. Ik blijf in ditzelfde gebied tot het einde. Mijn zending is dus in 4 gebieden geweest, waar ik steeds 6 maanden heb gewerkt. Bijzonder.

dankbaar voor al jullie support en gebeden.

lobi.

e. koenen

* Afgelopen week hebben we gezien dat iets voor anderen doe, wonderen teweeg kan brengen. Een zuster die de kerk bezoekt lag in het ziekenhuis omdat ze een baby had gekregen. Dor medische redenen moest ze een dag langer in het ziekenhuis blijven, dus besloten we haar zondagavond te bezoeken. We liepen naar het ziekenhuis en kwamen daar bij de ingang een man en vrouw tegen, die er uit zagen of ze ons stonden op te wachten, ze schudden onze hand en vroegen of we iets voor ze wilden doen. De moeder van de vrouw lag in het ziekenhuis en de dokters hadden gezegd dat ze niet meer beter zou worden van haar ziekte, ze was dus opgegeven. Ze zeiden dat alleen een gebed kon helpen en vroegen ons of we voor hen wilden bidden. We gingen met hen naar de verdieping waar haar moeder lag en liepen naar haar kamer. De moeder ontving ons ook, alsof ze ons verwachtte, ze was zo blij o ons te zien. We hebben haar een zalving gegeven en mijn collega gaf haar een hele speciale zegen. De Geest was heel sterk. Later bedankten de man en vrouw ons en vroegen om ons telefoonnummer, ze vroegen of we bij ze langs wilden komen. De wegen van de Heer zijn hoer dan de onze. Het is zo belangrijk om het gevoel te ervaren om in de dienst van anderen te zijn. Dat is wat een zending inhoudt. Ik was heel dankbaar voor deze ervaring.

1 opmerking:

Unknown zei

He WP,

Ik hoorde dat je ziek bent geweest. Zo te zien op je blog ben je er gelukkig weer bovenop. Nog 6 weken man. Zal wel erg wennen worden om straks weer thuis te zijn. Het koude Nederland met het 'gewone' leven. Ik kan zien dat je een heel goede tijd hebt gehad in Suriname. Ik kan niet zeggen dat ik al je berichtjes op je blog heb gelezen. Maar wel regelmatig een kijkje genomen.

Groetjes Dave en Shamantha