Net na aankomst in SLC bij het standbeeld van Joseph Smithvrijdag 25 april 2008
Ready, Set and GO!
Het is alweer zover. De tijd is zo snel voorbij gevlogen. Het was echt een toffe tijd in de MTC en ik heb zo super veel geleerd. Bedankt iedereen voor de toffe berichten op mijn blog en dat jullie aan me denken. Helpt super veel. Maandag ga ik vliegen naar Suriname. Ik vertrek rond 5 uur in de morgen vanaf de MTC.
Veel grappige dingen weer meegemaakt en ook veel goede. Met mijn collega kan ik echt wel goed opschieten. Hij komt uit Parijs en gaat op zending naar Canada en zijn naam is Hans Rapinat. We zitten in de Engelse klas, vandaar dat we collega's zijn. Het grappige is, dat hij grafisch ontwerper is, die gast is echt mega goed. Ik hoorde van de leraren dat het zelden voorkomt dat er zendelingen zijn die zo'n soort beroep hebben en nu hebben ze gewoon 2 zendelingen samen die dat werk doen. Wonder he! Hij was goede vrienden met Michiel van Andel, een vriend van mij die op zending is in Parijs. Ook best wel toeval, niet dus, hehe.
We hebben onze skills al gebruikt tijdens het maken van de lessen. We hebben heel veel tekeningen gemaakt en wat dingen ontworpen om makkelijk dingen uit te leggen en les te geven, waaronder de lessen: Het Plan van Zaligheid, De Herstelling en de uitleg over het belang van Profeten. We hebben echt heel veel succes hiermee, erg veel leraren en leerlingen hebben ons om kopietjes ervan gevraagd. Iedereen gaat uit zijn dak als ze het zien en vragen waar we ze gekocht hebben haha. Als ik geen zendeling was, zou ik nu heel rijk zijn!!! hahaha. misschien voor als ik terug kom na mijn zending ;).
Een van de leraren die mij lesgeeft is broeder Krewson, hij is op zending geweest in Nederland maar geeft ons les in de Engelse klas. Hij spreekt heel goed nederlands en we kunnen soms grappige onderonsjes hebben dus omdat verder helemaal niemand het verstaat. Broeder Krewson heeft zelfs in Apeldoorn gediend, hij vertrok een paar weken voordat ik in de kerk kwam in 2005, ik ken hem dus niet van die tijd, wel grappig dat hij veel mensen kent die ik ook goed ken. Ook loopt er een andere leraar rond broeder Bradley, hij heeft ook in Apeldoorn gediend en hij was eigenlijk de eerste zendeling die mij lesgegeven heeft voordat ik besloot gedoopt te worden en bij de kerk te gaan. Wel bijzonder om elkaar tegen te komen op de andere kant van de wereld!
Ik ik heb echt zoveel geestelijke ervaringen gehad hier. Er is gewoon geen afleiding. Het enige wat je doet is eten en studeren en luisteren naar toespraken en lessen. Echt bijzonder. Ik merk echt dat het me helpt en voel me heel erg vrij en echt erg gelukkig. Opmerkelijk, je zou het tegenovergestelde verwachten. Soms is het dus belangrijk om gewoon te proberen en kijken wat het effect ervan is. Sommige gevallen kan het dus heel anders gaan dan verwacht!
Een mooi verhaal gehoord van een vrouw die bij de kerk was gegaan omdat ze iets van haar vriendin gehoord had. Ze woonde ergens en al haar vrienden gingen verhuizen en de laatste vriendin waar ze heel veel om gaf ging ook verhuizen. Deze was lid van de kerk en ze had altijd een heel positief en bijzonder gevoel bij haar. Toen deze ging verhuizen zei ze tegen deze vrouw, als je het gevoel wilt hebben dat je altijd bij mij had, kun je dit vinden in de kerk. Want daar komt het gevoel vandaan wat we bij ons dragen.
Vond ik echt bijzonder.
Nog zoveel meer bijzondere dingen meegemaakt!
Ofa Ke Tapuekina Ko e ehe Otua
god Bless You ( Samoa)
much love
Elder Koenen
Veel grappige dingen weer meegemaakt en ook veel goede. Met mijn collega kan ik echt wel goed opschieten. Hij komt uit Parijs en gaat op zending naar Canada en zijn naam is Hans Rapinat. We zitten in de Engelse klas, vandaar dat we collega's zijn. Het grappige is, dat hij grafisch ontwerper is, die gast is echt mega goed. Ik hoorde van de leraren dat het zelden voorkomt dat er zendelingen zijn die zo'n soort beroep hebben en nu hebben ze gewoon 2 zendelingen samen die dat werk doen. Wonder he! Hij was goede vrienden met Michiel van Andel, een vriend van mij die op zending is in Parijs. Ook best wel toeval, niet dus, hehe.
We hebben onze skills al gebruikt tijdens het maken van de lessen. We hebben heel veel tekeningen gemaakt en wat dingen ontworpen om makkelijk dingen uit te leggen en les te geven, waaronder de lessen: Het Plan van Zaligheid, De Herstelling en de uitleg over het belang van Profeten. We hebben echt heel veel succes hiermee, erg veel leraren en leerlingen hebben ons om kopietjes ervan gevraagd. Iedereen gaat uit zijn dak als ze het zien en vragen waar we ze gekocht hebben haha. Als ik geen zendeling was, zou ik nu heel rijk zijn!!! hahaha. misschien voor als ik terug kom na mijn zending ;).
Een van de leraren die mij lesgeeft is broeder Krewson, hij is op zending geweest in Nederland maar geeft ons les in de Engelse klas. Hij spreekt heel goed nederlands en we kunnen soms grappige onderonsjes hebben dus omdat verder helemaal niemand het verstaat. Broeder Krewson heeft zelfs in Apeldoorn gediend, hij vertrok een paar weken voordat ik in de kerk kwam in 2005, ik ken hem dus niet van die tijd, wel grappig dat hij veel mensen kent die ik ook goed ken. Ook loopt er een andere leraar rond broeder Bradley, hij heeft ook in Apeldoorn gediend en hij was eigenlijk de eerste zendeling die mij lesgegeven heeft voordat ik besloot gedoopt te worden en bij de kerk te gaan. Wel bijzonder om elkaar tegen te komen op de andere kant van de wereld!
Ik ik heb echt zoveel geestelijke ervaringen gehad hier. Er is gewoon geen afleiding. Het enige wat je doet is eten en studeren en luisteren naar toespraken en lessen. Echt bijzonder. Ik merk echt dat het me helpt en voel me heel erg vrij en echt erg gelukkig. Opmerkelijk, je zou het tegenovergestelde verwachten. Soms is het dus belangrijk om gewoon te proberen en kijken wat het effect ervan is. Sommige gevallen kan het dus heel anders gaan dan verwacht!
Een mooi verhaal gehoord van een vrouw die bij de kerk was gegaan omdat ze iets van haar vriendin gehoord had. Ze woonde ergens en al haar vrienden gingen verhuizen en de laatste vriendin waar ze heel veel om gaf ging ook verhuizen. Deze was lid van de kerk en ze had altijd een heel positief en bijzonder gevoel bij haar. Toen deze ging verhuizen zei ze tegen deze vrouw, als je het gevoel wilt hebben dat je altijd bij mij had, kun je dit vinden in de kerk. Want daar komt het gevoel vandaan wat we bij ons dragen.
Vond ik echt bijzonder.
Nog zoveel meer bijzondere dingen meegemaakt!
Ofa Ke Tapuekina Ko e ehe Otua
god Bless You ( Samoa)
much love
Elder Koenen
zaterdag 19 april 2008
Howyadoin?
Het is alweer 2 weken dat ik hier zit. Elke dag spreek ik Engels en bijna geen Nederlands. Echt grappig dat je dan al last krijgt om te herinneren hoe je dingen zegt en schrijft in je eigen taal. Ze hebben me in een Engelse klas gezet, precies waarom weet ik niet maar ik denk dat het wel goed is. Als ik namelijk in de klas zou zitten met alle zendelingen die naar Nederland zouden gaan(alleen maar amerikanen), dan zou ik de hele dag bezig zijn met ze te helpen het te leren spreken en niet toekomen aan mijn eigen lessen .
Het grappige van de groep waar ik in zit is dat het allemaal zendelingen zijn die Engels moeten leren . We hebben zoveel nationaliteiten. We wonen ook allemaal in hetzelfde gebouw. Op de MTC wonen ook alle zendelingen. Nu ongeveer 2000 stuks! Het zijn 19 gebouwen en de meeste zijn 3 a 4 verdiepingen en lijken op een soort hotel. Op elke kamer slapen vier zendelingen met 2 stapelbedden. In onze groep zitten rond de 60 zendelingen uit 24 verschillende landen en met 12 verschillende talen. Echt super cool, mexicanen, brazilianen, argentijnen ,samoa, tonga, peru, tahiti, frankrijk en noem maar op. Een groot feest soms als we 's avonds thuis komen. Laatst waren de brazilianen allemaal hun volkslied aan het zingen in een kamer en we hebben afgelopen avond met zijn allen op de gang een lofzang gezongen. Was echt tof om zoveel verschillende soorten cultuur en mensen toch een eenheid te zien vormen.
Elke dag is het hier een stuk leuker en heb ik het er meer naar mijn zin. In het begin was het wennen om zo druk te zijn en niets voor mezelf te kunnen doen. Ook moest ik wennen aan de hoeveelheid lessen die ik had. Maar het is gewoon wennen en nu geeft het me vooral kracht. Er worden echt hele goede lessen gegeven en ook hele goede peptalks en toespraken. Ook als we met alle zendelingen samen komen is het echt onvoorstelbaar. Stel je voor 2000 zendelingen in een zaal die allemaal het zelfde zingen. Verbijsterend!
We hebben een jongen uit Afika in de klas en hij is een beetje de clown van ons allen. Elke dag zitten we ook in een ruimte met allemaal pc's en dan gaan we 1,5 uur lang bellen naar mensen die dingen besteld hebben van de kerk en checken we of ze het ontvangen hebben. Soort Callcenter dus. Zo grappig..... hij praat een beetje onduidelijk en hij moest laatst een paar keer zichzelf herhalen, omdat mensen hem echt niet konden verstaan. Te Grappig.
Het ging zo:
Hey howyadoin, (dit konden ze niet verstaan dus moest hij uitleggen wat hij zei)
Toen wou hij weten of het mooi weer was en zei hij:
Hey is Sunshine there? (de mensen dachten dat hij een persoon bedoelde en dus moest hij dat ook weer herhalen en uitleggen) te bizar.
Ik lag dubbel van het lachen en rende de klas uit omdat ze het anders zouden horen. haha.
We gingen laatst naar de tempel. En die staat in het dal waar de mtc ook staat. Het was zo mooi dat het leek alsof ik in de film zat.
Stel je voor, een dal wat omringd wordt door bergen die soms zelfs bedekt zijn met sneeuw. Blauwe hemel en een schitterend wit gebouw. De tuin van de tempel is ook zo super mooi aangelegd. Het was echt een heel apart gevoel om daar te staan en rond te kijken . Vooral omdat het die dag ook echt super mooi weer was met een warme zon en alles wat je maar wensen kunt.
Ik heb mijn ticket wanneer ik hier vertrek en dat zal de 28ste zijn.
Als ik in Suriname ben, komen hier ook foto's op te staan. Dat lukt helaas niet vanaf hier.
Much Love
Elder Koenen
Het grappige van de groep waar ik in zit is dat het allemaal zendelingen zijn die Engels moeten leren . We hebben zoveel nationaliteiten. We wonen ook allemaal in hetzelfde gebouw. Op de MTC wonen ook alle zendelingen. Nu ongeveer 2000 stuks! Het zijn 19 gebouwen en de meeste zijn 3 a 4 verdiepingen en lijken op een soort hotel. Op elke kamer slapen vier zendelingen met 2 stapelbedden. In onze groep zitten rond de 60 zendelingen uit 24 verschillende landen en met 12 verschillende talen. Echt super cool, mexicanen, brazilianen, argentijnen ,samoa, tonga, peru, tahiti, frankrijk en noem maar op. Een groot feest soms als we 's avonds thuis komen. Laatst waren de brazilianen allemaal hun volkslied aan het zingen in een kamer en we hebben afgelopen avond met zijn allen op de gang een lofzang gezongen. Was echt tof om zoveel verschillende soorten cultuur en mensen toch een eenheid te zien vormen.
Elke dag is het hier een stuk leuker en heb ik het er meer naar mijn zin. In het begin was het wennen om zo druk te zijn en niets voor mezelf te kunnen doen. Ook moest ik wennen aan de hoeveelheid lessen die ik had. Maar het is gewoon wennen en nu geeft het me vooral kracht. Er worden echt hele goede lessen gegeven en ook hele goede peptalks en toespraken. Ook als we met alle zendelingen samen komen is het echt onvoorstelbaar. Stel je voor 2000 zendelingen in een zaal die allemaal het zelfde zingen. Verbijsterend!
We hebben een jongen uit Afika in de klas en hij is een beetje de clown van ons allen. Elke dag zitten we ook in een ruimte met allemaal pc's en dan gaan we 1,5 uur lang bellen naar mensen die dingen besteld hebben van de kerk en checken we of ze het ontvangen hebben. Soort Callcenter dus. Zo grappig..... hij praat een beetje onduidelijk en hij moest laatst een paar keer zichzelf herhalen, omdat mensen hem echt niet konden verstaan. Te Grappig.
Het ging zo:
Hey howyadoin, (dit konden ze niet verstaan dus moest hij uitleggen wat hij zei)
Toen wou hij weten of het mooi weer was en zei hij:
Hey is Sunshine there? (de mensen dachten dat hij een persoon bedoelde en dus moest hij dat ook weer herhalen en uitleggen) te bizar.
Ik lag dubbel van het lachen en rende de klas uit omdat ze het anders zouden horen. haha.
We gingen laatst naar de tempel. En die staat in het dal waar de mtc ook staat. Het was zo mooi dat het leek alsof ik in de film zat.
Stel je voor, een dal wat omringd wordt door bergen die soms zelfs bedekt zijn met sneeuw. Blauwe hemel en een schitterend wit gebouw. De tuin van de tempel is ook zo super mooi aangelegd. Het was echt een heel apart gevoel om daar te staan en rond te kijken . Vooral omdat het die dag ook echt super mooi weer was met een warme zon en alles wat je maar wensen kunt.
Ik heb mijn ticket wanneer ik hier vertrek en dat zal de 28ste zijn.
Als ik in Suriname ben, komen hier ook foto's op te staan. Dat lukt helaas niet vanaf hier.
Much Love
Elder Koenen
vrijdag 11 april 2008
Lange dag
Afgelopen maandag ben ik gevlogen naar Saltlake City, het was een lange vlucht en er zijn echt super veel toffe dingen gebeurt al tijdens de vlucht. Veel mensen hebben me aangesproken en de meeste mensen kwamen zelf uit de Caribische eiland gebieden. Apart he?
Vanuit Holland hadden ze gezegd dat iemand me op zou wachten in Salt Lake maar dat was niet zo! Dus dat was een verrassing. haha.
Maar ik had wel echt veel geluk, het was een beetje meer dan dat denk ik. Toen ik op mijn tussenstop in Atlanta naar mijn gate ging voor Salt Lake City, zag ik iemand zitten die me beetje aankeek. Nadat ik ging zitten kwam hij naar me toe. Hij kwam uit Salt Lake City en vroeg of ik van mijn zending terug kwam. Ik legde hem uit dat ik er juist naar toe ging en uit NL kwam. Hij reageerde heel grappig, hij kwam net terug van zijn zending uit Duitsland. Zijn opa en oma zijn allebei NLs en hij had in Duitsland als collega met Jardane, broertje van Ezra een vriend van me. Wat een kleine wereld! Hij was net met zijn ouders in Duitsland geweest en ze zeiden dat ze mij wel naar de MTC wilden brengen als er niemand zou staan in Salt Lake. Ze boden me zelfs aan dat ik een nacht bij hen mocht blijven.
Gelukkig stond een goede vriend van me te wachten in Salt Lake. Eén van de zendelingen die erbij was toen ik gedoopt werd, wachtte daar met zijn vrouw. Ze hebben me een hele toffe rondleiding gegeven daar en het was super. Ook nog even langs zijn ouders gegaan.
Ik kwam beetje laat aan in de MTC en ik ging naar een kamer met alleen internationale zendelingen, de eerste zendeling die al op die kamer lag was elder Rapinat, uit Frankrijk. Wat toevallig ook mijn collega is geworden.
We hebben al super veel grappige dingen meegemaakt. Ik slaap nu op een kamer met iemand uit Samoa, Argentinie en dus Frankrijk. Gekkehuis hier soms. Het eerste Apartement was op de verdieping waar alle zendelingen uit Samoa (een eiland net zoals Tonga) slapen. Hele grote gasten en knettergek. Ik werd laatst wakker en hoorde allemaal geluiden en rennende gasten over de gang. Ik dacht dat ze gek geworden waren. Maar ik wist al dat ze een speciale plek hadden waar alleen die gasten op zaten. Want ze hebben wat meer ruimte nodig en plek om gek te doen. hahaha. grappig.
verder hebben we nog wat dingen meegemaakt zoals:
-een elder uit mexico die bang was in het donker en zei dat z'n mamma was vergeten een lamp voor hem in te pakken. Hij had zelfs een mobiele telefoon mee en mijn collega heeft hem zijn zaklamp geleend. De batterij was de volgende dag leeg, want hij had hem de hele nacht aan gehad in z'n bed.........:)
De dagen duren wel enorm lang. Ik zit soms in de klas van 7 uur 's ochtends tot 9:30 in de avond. Gekkehuis. Maarja, ik denk dat ik er wel aan ga wennen. We hebben zo veel eten en het is zo lekker dat ik gewoon leef van breakfast naar lunch naar dinner.
Ze hebben me in een Engelse klas geplaatst. Waarom weet ik ook niet, maar het is wel een uitdaging. Ik spreek de hele dag Engels en moet ook alle lessen voorbereiden in het Engels. Wel lastig en beetje raar omdat ik naar een Nederlandstalige zending ga. Maar het zal wel goedkomen allemaal ......
Ik heb al wat moeite gehad om Nederlands te praten en soms gooi ik er Engelse woorden door haha.
Ik zet zo snel mogelijk wat fotos online want het is zo grappig hier.
groeten Elder Koenen, die binnenkort 10 kg zwaarder is
Vanuit Holland hadden ze gezegd dat iemand me op zou wachten in Salt Lake maar dat was niet zo! Dus dat was een verrassing. haha.
Maar ik had wel echt veel geluk, het was een beetje meer dan dat denk ik. Toen ik op mijn tussenstop in Atlanta naar mijn gate ging voor Salt Lake City, zag ik iemand zitten die me beetje aankeek. Nadat ik ging zitten kwam hij naar me toe. Hij kwam uit Salt Lake City en vroeg of ik van mijn zending terug kwam. Ik legde hem uit dat ik er juist naar toe ging en uit NL kwam. Hij reageerde heel grappig, hij kwam net terug van zijn zending uit Duitsland. Zijn opa en oma zijn allebei NLs en hij had in Duitsland als collega met Jardane, broertje van Ezra een vriend van me. Wat een kleine wereld! Hij was net met zijn ouders in Duitsland geweest en ze zeiden dat ze mij wel naar de MTC wilden brengen als er niemand zou staan in Salt Lake. Ze boden me zelfs aan dat ik een nacht bij hen mocht blijven.
Gelukkig stond een goede vriend van me te wachten in Salt Lake. Eén van de zendelingen die erbij was toen ik gedoopt werd, wachtte daar met zijn vrouw. Ze hebben me een hele toffe rondleiding gegeven daar en het was super. Ook nog even langs zijn ouders gegaan.
Ik kwam beetje laat aan in de MTC en ik ging naar een kamer met alleen internationale zendelingen, de eerste zendeling die al op die kamer lag was elder Rapinat, uit Frankrijk. Wat toevallig ook mijn collega is geworden.
We hebben al super veel grappige dingen meegemaakt. Ik slaap nu op een kamer met iemand uit Samoa, Argentinie en dus Frankrijk. Gekkehuis hier soms. Het eerste Apartement was op de verdieping waar alle zendelingen uit Samoa (een eiland net zoals Tonga) slapen. Hele grote gasten en knettergek. Ik werd laatst wakker en hoorde allemaal geluiden en rennende gasten over de gang. Ik dacht dat ze gek geworden waren. Maar ik wist al dat ze een speciale plek hadden waar alleen die gasten op zaten. Want ze hebben wat meer ruimte nodig en plek om gek te doen. hahaha. grappig.
verder hebben we nog wat dingen meegemaakt zoals:
-een elder uit mexico die bang was in het donker en zei dat z'n mamma was vergeten een lamp voor hem in te pakken. Hij had zelfs een mobiele telefoon mee en mijn collega heeft hem zijn zaklamp geleend. De batterij was de volgende dag leeg, want hij had hem de hele nacht aan gehad in z'n bed.........:)
De dagen duren wel enorm lang. Ik zit soms in de klas van 7 uur 's ochtends tot 9:30 in de avond. Gekkehuis. Maarja, ik denk dat ik er wel aan ga wennen. We hebben zo veel eten en het is zo lekker dat ik gewoon leef van breakfast naar lunch naar dinner.
Ze hebben me in een Engelse klas geplaatst. Waarom weet ik ook niet, maar het is wel een uitdaging. Ik spreek de hele dag Engels en moet ook alle lessen voorbereiden in het Engels. Wel lastig en beetje raar omdat ik naar een Nederlandstalige zending ga. Maar het zal wel goedkomen allemaal ......
Ik heb al wat moeite gehad om Nederlands te praten en soms gooi ik er Engelse woorden door haha.
Ik zet zo snel mogelijk wat fotos online want het is zo grappig hier.
groeten Elder Koenen, die binnenkort 10 kg zwaarder is
zondag 6 april 2008
Officieel
vandaag ben ik officieel zendeling geworden, heel leuk allemaal. Ook is het mijn laatste dag hier in Nederland. Een beetje onwerkelijk allemaal maar het is wel heel goed gegaan allemaal. Vooral door alle toffe reacties en steun van iedereen. Mijn koffers zijn allemaal ingepakt en zijn precies op het juiste gewicht. Morgen vroeg vertrekken we met mijn ouders en het gezin waar ik woon rond 5 uur richting Brussel en daar vlieg ik om 10uur naar Atlanta waar ik overstap richting Salt Lake City. Hier zal ik aankomen rond 19:00 in de avond. Het lijkt vrij kort vliegen maar het aparte is dat ik 8 uur terug in de tijd vlieg door het tijd verschil! Dat betekend dat ik helemaal stuk kapot zal zijn als ik aankom. Het zal de moeite allemaal waard zijn en ik hoop wel dat ik een beetje kan slapen vanavond en morgen als ik aankom. Ik zal me namelijk moeten melden in het zendelingen training centrum ( Missionary BOOTCAMP) dinsdag om 12uur in de middag. Hier krijgen bijna alle zendelingen van over de wereld hun taal en zendingstraining en zitten op het moment ongeveer 3500 zendelingen. Word een apart wereldje dus! De meeste moeten een andere taal leren en verblijven er dus 2 a 3 maanden. Ik hoef er maar 3 weekjes te zitten. Ik houd jullie op de hoogte hoe het allemaal verlopen is! bedankt en tot later
dinsdag 1 april 2008
Over een week
Veel vaagheid rond mijn heen vlucht maar het is nu zo goed als zeker dat ik maandag 7 april ga vliegen naar Salt Lake. De dag erna zal ik mij moeten melden in het Missionary Training Centre in Provo, Utah. Wel spannend. Dit is precies over een week. Beetje apart allemaal aangezien ik nog net zo leef als ik altijd doe en er dus wel veel gaat veranderen binnen 7 dagen. We zien het allemaal wel hoe het zal gaan. Ik ben erachter gekomen dat als iemand reageerd op mijn bericht zoals dit( onder dit bericht staat reactie) dat ik deze reactie dan ontvang in mijn email box. Wel leuk dus! Ook heb ik nog een paar hele vette fotos van mijn afscheids dienst die ik hieronder zal plaatsen. Deze zijn gemaakt door een goede vriendin van mij die fotografe is, Medea Huisman.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
