maandag 19 april 2010

eyfullakjallkajukkallajaijijah!

well. ik ben niet de enige met problemen door de vulkaanuitbarsting. laten we het daar maar op houden.

deze week was interessant maar ik ga niemand vervelen met alle gekke dingen die gebeurt zijn want het zijn er genoeg. ik zal alleen verklappen dat ik bijna mijn exit interview had gemist en dat ik via aruba curacao ben gevlogen om toch uiteindelijk op tijd in Trinidad aan te komen. dat was leuk.

ook heb ik sommige van de leden waar ik veel van houdt al meer dan 5 keer afscheid van genomen en ja, elke keer is lastig en sommige hebben tranen elke keer en dat begint nu een beetje te wennen.

ook ben ik meer dan 1 maal gereden naar het vliegveld en het bleek gewoon leeg te zijn en dat heeft flink veel tijd genomen al.

interessant dus.

ik weet met geheel mijn hart dat er geen toeval is en dat God weet alles. hij kan vooruitzien. afgelopen zondag was Henk in de kerk. hij is een vriend die ik nog ken van het ziekenhuis. hij was daar al 7 maanden omdat hij z'n benen waren geamputeerd door suikerziekte. en afgelopen zondag was hij in de kerk! eindelijk. vorige week was hij uit het ziekenhuis gekomen en hij was zo blij daar te zijn. in het ziekenhuis vertelde hij me dat hij wist dat het geen toeval was dat ik in het ziekenhuis was. hij was zo blij dat ik daar was en hem een Boek van Mormon geleend had en over het evangelie van Jezus Christus had gesproken. dat was mooi. Ik had dan wel een niet al te goede ervaring daar maar het feit dat ik hem kon helpen en dat hij nu naar de kerk begint te gaan is in het grote plaatje toch veel belangrijker!

zo kunnen goede of slechte ervaringen allemaal een grotere bedoeling hebben. De Heer weet het en wij hebben geen idee vaak wat het precies zal gaan doen op de langere termijn.

Zo okay het volgende. 2 maand geleden gingen ze kijken hoe ik zou gaan vliegen naar huis. met hun standaard maatschappij hadden ze berekend dat ik via Miami of New york zou vliegen afgelopen donderdag. ik voelde dat het niet juist was en heb gezorgd dat ze me gewoon direct lieten vliegen naar Nederland met klm. dat was dus de zaak. Als de Heer mij niet geïnspireerd had om dat te doen zou ik nu een probleem hebben gehad, dan zou ik namelijk donderdag zijn gaan vliegen naar de US en daar vast komen te zitten op een van de vliegvelden daar. dat zou niet zo mooi zijn geweest.

De Heer is groot en overziet alles in het grote plaatje. iets dat wij niet kunnen begrijpen met onze logika. Nu zit ik gelukkig en nog mooi in de tropen in Suriname met mijn vrienden en kan ik nog even van mijn zending nagenieten wat een stuk beter is dan zitten op een vliegveld met een heleboel ongelukkige mensen!

Ik weet dat Hij leeft. zo duidelijk is dat te zien in ons leven. er bestaat niet zoiets als geluk hebben. dat betekent dat er toeval of iets bestaat maar dat is niet zo. alleen als we onszelf voor de gek houden kunnen we dat zo noemen. het zijn zegeningen. De Heer zegent ons en helpt ons en zorgt ervoor dat deze zegeningen over ons komen wanneer wij gehoorzaam zijn en open staan voor zijn leiding. ik ben zo dankbaar daarvoor.

Ik vind het droevig om vele van jullie nog niet te zien en alles. ik ben wel bewust ervan dat er vele mensen zijn benadeelt door dit probleem ver boven en veel erger dan dat van mij. laten we bidden dat de mensen versterkt en getroost worden en dat dit probleem en deze beproeving ze zal helpen sterker geloof te hebben in Christus. Laten we bidden dat er een wonder gebeurt indien de Heer dat wilt en dat er eventueel het Zijn wil is er zelfs een grote regenbui alle as naar beneden kan laten komen of zelfs de vulkaan kan laten stoppen. Ik weet dat Hij het kan en wanneer wij bidden alles mogelijk is. Indien het zijn wil is.

Ik weet dat alles gebeurt voor een reden en onze taak is te accepteren en geloof te blijven hebben en vertrouwen dat de Heer alles weet en beter weet wat het beste voor ons is.

Vrees niet. We leven in de laatste dagen en de tijd komt snel dat de Heer terug komt. Wij moeten ons nu druk maken om klaar te zijn en onszelf voor te bereiden door ons af te vragen of we wel genoeg bekeert zijn. ik zal voor mezelf zeker alma 5 nog eens doorlezen om mezelf deze gewetensvragen te stellen.

ik dank al jullie steun en jullie liefde en gebeden.

veel lobi.

e. koenen

maandag 12 april 2010

Blogtori


okok nu begint het toch door te dringen dat het bijna voorbij is.

Ik heb het lang vooruit kunnen schuiven en er niet aan willen denken maar nu wordt het wel lastig om die focus te blijven houden.

Toch hebben we succes gehad door de week. Wel hard werken en ook steedsdingen regelen voor mijn vertrek.

Zuster Esdee, echte naam is Sarmie is 66 jaar oud.
Ze werd gedoopt door haar neef,Rommy. Het was heel bijzonder hoe ze zichzelf had voorbereid voor de doop. Zo enorm veel gelezen van het Boek van Mormon, dat had ik nog nooit eerder gezien. Ze was over de helft met lezen in minder dan 2 weken. Ze was compleet al veranderd daardoor en barstte in tranen uit toen ze uit het water op kwam na de doop. Ze was zo blij en had ons bedankt. Haar neef Rommy was heel erg blij om haar te mogen dopen ook en zei dat hij heel goed had gevoeld toen hij het had mogen doen.

Ik heb veel vrienden gekregen die voelen als familie hier in Suriname. Eén van ze is Henk. Hij lag in het ziekenhuis met mij en hij is in totaal rond de 7 maanden in het ziekenhuis geweest door een been amputatie. We hadden elkaar leren kennen en hij kreeg 2 maal per week bezoek van de elders daarna en soms van ons en was blij ermee. Hij wordt vandaag eindelijk ontslagen uit het ziekenhuis. De leden van de kerk helpen hem om een plek te vinden om te wonen. Echt goed. Hij is heel dankbaar voor alles en kijkt ernaar uit om volgende week zondag voor het eerst in de kerk te komen, omdat hij niet uit het ziekenhuis weg mocht voor verlof.


Van de week waren we bij hem op bezoek om hem te groeten en we liepen uit het ziekenhuis. Een man riep broeder en we dachten er niet veel van omdat soms vaak mensen naar ons roepen. We liepen door maar ik kreeg een heel koud gevoel. Het gevoel dat het niet juist was wat we deden, het maakt niet uit wat voor smoesje ik bedacht om door te lopen, ik kreeg een verdoving van gedachte. Dus ik zei tegen m'n collega. "ik denk dat we terug moeten gaan", dus we keerden om en liepen naar de man die in tranen uitbarstte toen hij ons zag terugkomen. Hij heet Anthony en kon bijna niet lopen omdat hij een gebroken heup had met schroeven erin om vast te houden, hij liep met een soort steun maar kwam niet vooruit en had dringende hulp nodig, omdat zijn familie er niet voor hem was. Dus hadden we een rolstoel voor hem gepakt, die trouwens allemaal door de kerk aan het ziekenhuis zijn geschonken, daar in het ziekenhuis en we hielpen hem verder. Hij was zo blij dat we hem even konden helpen en wij voelden een warm gevoel dat we hem konden dienen. Zo is het maar duidelijk dat we overal kunnen dienen wanneer we naar de Geest van God luisteren die in ons hart fluistert.

Kortom, onze week zat weer vol mooie gebeurtenissen en deze week ziet ernaar uit ook weer bijzonder te worden, veel vliegreisjes en afscheid nemen en zorgen dat ik veel ga schrijven in mijn dagboek.

Ik houd zoveel van mijn zending en weet dat mijn zending niet voorbij zal zijn na mijn zending in de West Indies, ik zal altijd de Heer blijven dienen en ik zal nog meer taken erbij gaan krijgen en meer uitdagingen, dat is de enige verandering plus dat ik mijn naambordje af moet doen.

Ik bedank van hieruit iedereen voor het lezen van mijn blog en het ondersteunen met gebed, ik zal volgende week nog een bericht hier plaatjes.


vriendelijke groeten van het warme tropische en zonnige Suriname!

Soso Lobi.

e.Koenen

dinsdag 6 april 2010

aanvulling op eind nadert...


Voor diegenen die het nog niet op één of andere manier hebben gehoord....volgend weekend komt Elder Koenen weer naar huis:)
Hij zal over zijn ervaringen spreken op zondag 25 april in de avondmaalsdienst van de Kerk van Jezus Christus van de heiligen der laatste dagen in Apeldoorn (Boerhaavestraat 62) De dienst begint om 11.15 uur.
In dezelfde dienst zal ook Rick Feith spreken die anderhalve week later op zending zal gaan naar Manchester, Engeland.
na de dienst is er uitgebreid gelegenheid om bij te praten met Willem-Paul en afscheid te nemen van Rick.
Namens Willem-Paul.....iedereen is van harte welkom!

Eind nadert....






Eind nader..... maar ook weer niet. Want ik zal nog steeds een volgeling van Christus zijn en mijn plichten zullen hetzelfde zijn. Alleen zal ik veel meer andere dingen in mijn leven te doen hebben. Ik zie het dus niet als een gat waar ik in val of een einde van iets.

Wanneer ik terugkijk op mijn zending zie ik zeker één paar van de beste jaren van mijn leven. Zonder twijfel DE beste jaren. Zoveel mee te maken, zoveel te leren, zoveel vreugde wanneer andermans leven werkelijk begint te veranderen door het Evangelie van Christus.

Ik heb geen enkele twijfel dat dit werk waar is. Ik weet dat het waar is. Ik heb gezien nadat ik geloof heb getoond. Ik heb de sprong genomen in het donker en heb gevoelt dat er grond onder mijn voeten kwam. Het getuigenis die wij pas ontvangen na de test van ons geloof.

Ik heb het getuigenis ontvangen dat Christus leeft en dat we alleen door Hem te volgen werkelijk geluk kunnen hebben. Door Hem kunnen wij verlost worden van onze zonden en kan hij onze tekortkomingen aanvullen en ons bijstaan met onze beproevingen.

We leven in een wereld die meer vuiligheid en kwaad heeft dan ooit tevoren, hebben we gehoord van de profeten afgelopen week. Maar de Heer weet dat en laat ons niet alleen. Mijn gebed is dat we zullen blijven volharden met een blij hart en verdragen met gewilligheid en vreugde. Gewillig. Niet met tegenzin of klagen.

Dat is de uitdaging die ik ook voor me zie liggen. Straks zal in weer helemaal in de wereld zijn, met zoveel afleiding en mijn doel is om toe te passen wat ik heb onderwezen en wat ik heb geleerd. Ik ben bewust dat het een uitdaging is en ik zal dus niet hoogmoedig erover zijn. Ik bid om hulp en zal alles doen wat ik weet en kan om het werk van de Heer voort te zetten.

We hebben aankomende week een mooie doopdienst van zuster Sarmi, (Esdee) en ze is heel blij. Haar zoon bedankte ons voor alles wat we voor haar hadden gedaan. Ze was enorm veranderd zei hij. Ze heeft ongeveer 300 blz gelezen van het Boek van Mormon in een week. enorm!

Ook zal ik nog wat graffiti dingen doen en mensen onderwijzen over het geweldige nieuws over Christus onze Verlosser.

Het werk is waar en dat zal nooit veranderen

foeroe lobi. e. koenen

dinsdag 30 maart 2010

Foto's, het graffiti bloed kruipt waar het gaan kan...

De grote vraag voor volgers van dit blog....wanneer komt hij nu weer thuis?
Half april komt elder Koenen weer naar Nederland terug, dus nog maar een paar weken in Suriname. Dus nog maar een paar berichten uit Suriname voordat hij weer hier zal zijn. 25 april is iedereen welkom om te luisteren naar zijn toespraak tijdens de avondmaalsdienst in de kerk van Jezus Christus van de heiligen der laatste dagen, Boerhaavestraat 62 in Apeldoorn. De dienst begint om 11.15 uur.Na die tijd kan er nog gezellig worden bijgekletst....





vrijdag 26 maart 2010

srananman




We hadden een zeer switi week.

knetterhard gewerkt en de vruchten er zeker van gezien.

vele uitdagingen ook.
leiding geven is interessant en ook een groot test. de wereld traint je om leiding te geven op een manier waar je mensen die succes hebt liefhebt en de mensen die geen succes hebben hoef je niet lief te hebben.
Christus leert iets heel anders. Juist diegenen die het moeilijk hebben en niet zo geweldig doen met alles. Degene die hij soms de zieken of behoeftigen noemt.Ddie geeft hij meer aandacht en meer liefde zodat ze zichzelf kunnen helpen en zichzelf kunnen veranderen. dat is een grote les die ik zeker geleerd heb.

we hadden dit weekend een trip naar Trinidad waardoor zondag leek op 2 dagen zonder nacht,omdat we vlogen in de avond. Wel een beetje vermoeiend dus. We hadden een sterke training gekregen van een 70er en ook een mooie trip gemaakt naar een berg in Trinidad waar je over heel de stad kon kijken. Dat was niet mis!

We onderwijzen een paar heel leuke mensen.
Zuster Esdee is echt cool. Ze maakt veel veranderingen en ook de leden vangen haar geweldig op. Dat is wat heel bijzonder is om te zien. Niemand had haar ooit verteld om te stoppen met roken en televisie kijken, maar zodra ze 2 week geleden het Boek van Mormon had gekregen was ze direct met deze verslavingen gestopt. Niemand had haar gezegd, maar dat is hoe ze voelde. Ondanks veel tegenwerking kiest ze toch voor het juiste omdat ze haar hart wilt volgen en ze een heel duidelijk gevoel gekregen heeft dat het juist is waar ze mee bezig is.

We werken deze week weer hard en volgende week zal ik weer meer schrijven.

Ik had ook een graffiti gemaakt in de ghetto ergens in ons gebied. Veel rasta's daar en ze houden van leeuwen, dus had ik het leeuw en het lam nagemaakt met graffiti. Was wel leuk. Binnenkort wil ik het gaan doen in de binnenstad en dan het 1ste visioen gaan maken op die zelfde planken.

het werk is waar.

Dit is de Kerk van God.

bedankt voor jullie gebeden en berichten.

lobi.
e. koenen

maandag 15 maart 2010

wie zijn leven verliest voor Hem zal het vinden



Ik ga eerlijk zijn, zoals de Surinamers zeggen: "Ik ga niet voor je jokken."
of ik ga niet voor je liegen want dat mag niet.

De tijd is een beetje vreemd aan het worden. Het is nu voor mij het tijstip dat ik probeer niet teveel na te denken en te denken wat ik voel allemaal, maar ik probeer echt mezelf pushen om meer te geven dan ooit tevoren.
Ik houd van de schrifttekst in de bijbel. Wie zijn leven verliest voor Hem, zal het vinden, wie het probeert te behouden zal het verliezen.
Daarmee gecombineerd is de volgende tekst uit het Boek van Mormon veel van toepassing voor mij ook. 2 nephi 28:30 Die open staan om meer te ontvangen zal meer gegeven te worden, maar diegene die denken al genoeg te hebben en niet meer nodig hebben, van hen zal weggenomen zelfs alles wat ze al hebben.

De teksten zijn niet helemaal nauwkeurig, omdat ik mijn schriften niet bij me heb maar de strekking is hetzelfde.

Zelfs al heb ik al zoveel geleerd en gekregen op mijn zending, ik moet open blijven staan tot de laatste seconde om meer te leren en te geven en open te staan. Ik hoef niet te denken het is wel mooi geweest zo en tevreden zijn. Op dat moment ga ik niet meer vooruit en zoals we lezen zal ons zelfs alles wat we al ontvangen hebben worden afgenomen.

Ik had als gesteld voor mijn zending alles te geven, en dat betekent het voor mij om mijn leven te verliezen voor Hem. jezelf vergeten zonder veel eigenbelang en niet te denken aan thuis en andere zaken die niet van toepassing zijn. Het heeft me zoveel gebracht. Meer dan ik ooit zou kunnen verwachten en veel wat niet te koop is met geld.

We onderwijzen een vrouw van ongeveer 65 jaar oud. Ze heeft een heel moeilijke naam dus noemen we haar zuster ESDEE. Ze is echt leuk. De eerste keer dat we met haar spraken zei ze dat ze oud was en niet meer hoefde en het te laat was te veranderen. Maar toen gingen we met haar een boodschap delen en bidden met haar, we kwamen vaker terug en lazen we uit de schriften. Ze was in de Kerk gisteren en hield heel veel ervan. Ze had een warm gevoel zei ze en ze wil graag binnenkort gedoopt worden. Ze vroeg of we deze week nog langskwamen om haar te helpen met haar voorbereiding daarop. Een heel leuke ervaring.

Gisteren was een zogenaamde payday zoals ik dat noem. Een dag waarin je ziet waarvoor je het allemaal doet. Tijdens een grote vergadering met alle gemeentes samen waren er mensen die pas gedoopt waren die hun getuigenis mochten delen. 2 van onze bekeerlingen, Enrique en Gilliano hadden die van hun gedeeld. wow. Dat was een mooi moment en iedereen was onder de indruk van ze en vroeg of ze ook op zending gingen, omdat ze een zeer sterke getuigenis hadden gedeeld. Het was een zeer goed gevoel en een bevestiging dat het werk vooruit aan het gaan is.

Ik ben zeer dankbaar voor dit mooie werk en voor de tijd die ik gekregen heb om te bekeren van fouten die ik maak. Vaak zijn de meeste fouten die we maken, de dingen die we niet gedaan hebben in plaats van die we wel fout doen. Dat is lastig om te zien en heel belangrijk om te veranderen. De Heer toont zijn genade als wij ons best doen en alles doen wat we konden doen.

Ik weet dat het werk waar is en ben blij om hier te zijn.

Ook een beetje meer nog omdat het hier lekker warm is en niet sneeuwt!:)

e. koenen