dalek a alen(g) o saka da a son go opo!

Na regen komt zonneschijn!

Soms regent het heel heel heel erg hard in Suriname en soms ook heel erg lang. Dan moet je er gewoon doorheen met de fiets en de plu. Helaas regent het zo hard dat er weinig tegen te houden is. Er liggen grote plassen op straat en wanneer auto's langs je heen rijden komt het water dus vanaf beneden tegen je aan gespat. Veel water in de schoenen dus! Maar na een tijd worden de dagen weer mooi zonnig. En is het weer genieten hier.

Het gaat echt goed hier. Ik begin te wennen aan het werk en het word steeds leuker. De mensen zijn hier iets brutaler en minder makkelijk aan te spreken dan in dat kleine dorpje Nickerie maar meestal is het gewoon een harde buitenkant die ze laten zien en zijn ze wel zacht van binnen. Even doorheen prikken dus. Houding is erg belangrijk hier en iedereen wil er cool en onaantastbaar uitzien. Als zendelingen in onze nette pakjes en onze blije helmen op steken we dus wel af tegen de bevolking, maar ze vinden ons wel aardig en laten ons het werk doen waarvoor we gekomen zijn.

Voor mij persoonlijk is het weer helemaal goed hier en ben blij om hier te werken. Veel aardige mensen ook en het werk gaat ineens heel erg goed. We zien veel succes en eigenlijk beginnen we zoveel succes te zien dat het afsteekt tegen de afgelopen maanden van de zendelingen in dit gebied.Het is heel lang geleden dat ze mensen gedoopt hebben en dat ze veel mensen met interesse vonden. Deze week is er een grote kans dat er 3 mensen gedoopt worden in ons gebied! En dat terwijl veel van de 14 zendelingen die hier werken in Paramaribo aangegeven hebben dat ons gebied, Munder, het meest moeilijke gebied van het land is. Dus zijn de meesten wel verbaasd, dat het nu ineens zo explodeert!! Wel heel leuk om te zien dus en daar voelen we ons echt heel blij om. We beseffen wel dat we het niet zelf doen. Zonder de Heer zijn we niets dus danken we Hem er ook dagelijks voor!

We maken echt veel mooie dingen mee en zien dat we ook echt beschermd worden. Eén van die dingen is, dat het wel echt een extra dimensie aan de zending geeft dat we op de fiets zitten. Vooral omdat hier fietspaden niet bestaan. We fietsen gewoon langs de autoweg tussen de auto's door. Best spannend. Over het algemeen is het dus een kwestie van ontwijken van auto's, voetgangers en grote gaten in de weg en dan heb je ook altijd nog de honden die als sport hebben om fietsers te pakken (vooral mannen met witte shirts en zwarte broek).

Groeten van onze bekeerde waakhond Luna

en

Damushi Apuino !
(Karaiib, inheems indiaanse taal)

is

God Bless!


Elder Koenen vanuit Cyber Wu, Paramaribo City