Een week van wonderen

Boi, we hebben zoveel toffe dingen meegemaakt.

Gisteren was het toppunt van alles. Er waren bijna dubbel zoveel mensen in de kerk! Super cool. Ook waren er 10 mensen die nog geen lid zijn, en dat is enorm veel. Dat heb ik nog niet eerder meegemaakt.

we hadden een heel gezin gevonden. Ze waren al lid, maar kwamen al een tijd niet meer naar de vergaderingen. Shirel en haar man en 3 kids. Dat was geweldig, want ze is helemaal gewillig om weer terug te komen in de kerk. Ze waren de allereerste mensen in Nickerie die gedoopt zijn als gezin. Ze hadden toen alleen met de elders samen kerk op zondag en toen was de gemeente in korte tijd tot 60 mensen groot gegroeid. Ze sprak met ons en vertelde dat ze de kerk verliet omdat er veel problemen daar waren, omdat het nieuw was allemaal en de tegenstander het hard aanviel allemaal. Ze barstte in tranen uit tijdens de les en zei dat ze wist dat de kerk waar was en dat ze heel graag terug wilde komen en dat ze onze hulp daaarbij nodig had. Echt ontroerend. De Geest was sterk daar en we spraken veel over waarom Christus naar de aarde is gekomen om voor onze fouten te lijden en te sterven, waardoor we verlost ervan kunnen worden en altijd terug kunnen draaien (bekeren). Ze was erg blij erover toen we er wat stukjes over voorlazen uit de Schriften. Ze was zondag in de kerk en was erg blij weer.

Broeder Karso doet helemaal geweldig ook. Hij is sterk en doet alles wat juist is. Dit is de broeder die in dat huis woont aan het einde van de weg. Het was schitterend om te zien hoeveel vooruitgang hij maakt en samen met z'n dochtertje was hij ook in de kerk en ze vonden het geweldig. Aankomende zondag na de kerk zal zijn doopdienst zijn. Zijn vrouw, die hindu is, is blij ook, omdat ze het heel goed vindt dat hij nu de geboden van God gaat volgen, dus hij krijgt veel support van ze.

We hebben 6 weken heel hard gewerkt en elke dag gebeden dat er 30 of meer mensen in de kerk zouden komen en voor 5 weken leek het helemaal onmogelijk. Het was zo mooi om te zien dat we de lafgelopen zondag hebben gezien dat het helemaal wél kan en dat de Heer ons zoveel zegende. Ik voelde me zo dankbaar toen ik zag dat de kerk goed gevuld was en het avondmaal nu langer duurde en niet afgelopen was binnen één minuut, omdat veel mensen brood en water kregen deze keer. De Heer test ons geduld en geloof door beproevingen maar beloont het ook!

Ik weet dat Hij leeft en houd van dit werk.

Lobi, E.Koenen