Ik zal eerst even wat korte dingetjes vertellen.
Van ons zendingsdoel voor 2008, hebben we nog maar 27 mensen nodig die gedoopt moeten worden in dit jaar. En daar hebben we nog 3 dagen voor. Op dit moment zijn er in 2008 1981 mensen gedoopt. Dat is bijna het dubbele van vorig jaar. Geweldig dus! We moeten nog wel even hard werken! We zien ook dat er veel gebeurt, om ons tegen te houden. Maar dat geeft ons alleen maar meer vertrouwen dat met met het goede werk bezig zijn!
Gisteren hadden we een geweldige doopdienst van 3 geweldige mensen. 2 kleine indiaanse meisjes Lesey en Selena en een guyanese jongen Navin.
Ik heb met de kerstdagen ook weer met mijn ouders kunnen spreken na 6 maanden. Dat was geweldig. We hebben gezellig gepraat en ik zie dat de dingen echt goed gaan thuis.....dat voelt wel prettig voor mij. Ze moesten hard om me lachen, omdat ik helemaal niet meer als een Nederlander klink, maar als een Surinamer met een surinaamse W haha. Ik klink als een blanke Surinamer, dat was grappig. Ik zie dat de Heer veel mensen zegent, en ook mijn familie thuis! Hij houdt van ons allen en wil graag dat we gelukkig zijn.
Dan komen hier een paar nieuwe lesjes voor het volgende jaar:-een klein ding negeren kan grote problemen geven!
-ik weet na 9 maanden eindelijk hoe het is om in een Surinaams ziekenhuis te zijn.
-als de Heilige Geest je iets vertelt, moet je luisteren..... anders gebeuren vervelende dingen!
-zendingswerk is mijn liefde en er zijn weinig andere dingen waaraan ik denk!
-jezelf vergeten en denken aan het werk alleen om andere tot zegen te zijn is de sleutel voor echt geluk.
-zonder collega voel je je niet veilig!
Ik zal het even toelichten.
Komt die tori:
Op Eerste Kerstdag waren we in de regen naar een heel arm gebied. Het is daar heel modderig en mensen gooien overal hun uitwerpselen gewoon neer. We gingen daar bij een familie op bezoek en onze broek was zo smerig, dat ze wat regenwater aan ons gaven om onze broek schoon te wassen. Dat deden we met onze handen. Toen we binnenkwamen had de vrouw zoveel eten voor ons gezet, ik heb nog nooit zoveel gezien!! En dan te bedenken dat het één van de armste gezinnen is die ik ken. Het is een guyanese familie met 10 kids en alleen de man werkt als visserman. De kinderen keken ook naar het eten, dus ik dacht: Maar snel gaan eten. De vrouw zou echt beledigd zijn als we niet zouden eten. Toen ik begonnen was met eten voelde ik dat de Geest me vertelde dat ik echt m'n handen moest wassen!! Dat was ik dus vergeten!! Maar de mensen hadden geen stromend water daar in huis, dus ik dacht: Snel eten en niet ziek worden! Maar ja........ zo gebeurde het niet. Als je niet luistert, heb je geen bescherming.
De volgende dag was ik wel echt flink ziek geworden. Hoge koorts en enorm braken. Gelukkig gebeurde dit pas na het telefoontje met m'n familie. De dokter kwam langs, die was gebeld door m'n collega's en ze brachten me meteen naar het ziekenhuis. Daar kreeg ik allemaal prikjes en ik had het wel even zwaar! Ik had een behoorlijke voedselvergiftiging of één of ander beestje dat last geeft, want ik had ook erge koortsen. Maar ja.......... gelukkig was het in de avond al weer wat beter.
Toen ze me opnamen waren er nog wat elders bij me daar en die wilden mijn collega bij me laten omdat het een zendingsregel is: op zending ben je nooit alleen, altijd met een collega-zendeling! Volgens het ziekenhuis was dat helemaal niet mogelijk, dus hij moest weg. Daar lag ik dan helemaal alleen in een Surinaams ziekenhuis, het was wel een gek gevoel. Het was wel een goed ziekenhuis maar ik voelde gewoon echt helemaal gek, zonder collega dichtbij, maar wel met een heleboel babbelende zusters, die de hele tijd je kamer op komen.
Toen ik de volgende dag wakker werd, voelde ik me weer helemaal goed, behalve het alleen zijn dan. Toen zei ik tegen één van de zusters dat ik weer weg wilde, maar ze zei dat de dokter me tot maandag wilde houden!!! Nou, ik flipte in mezelf. Ik heb meteen m'n collega's gebeld van daar uit en ik heb ze gevraagd me weg te halen, me te bevrijden!! Gelukkig, na veel overleg en met de dokters bellen mocht ik gaan! Ik kon alleen maar aan het zendingswerk denken, aan de mensen die we zouden helpen om dicht bij de Heer te komen en de doelen die we dit laatste weekend hadden gesteld. Alleen dat was in mijn gedachten. De gedachte dat ik 2 dagen dat werk niet kon doen maakte me helemaal verdrietig!!!
Ik heb gemerkt dat het geluk om anderen te dienen alles overtreft!
Inmiddels gaat alles weer helemaal goed, dus jullie hoeven je niet druk te maken. Misschien kunnen jullie leren van de foutjes van deze gekke elder Koenen!
De volgende keer zal ik echt beter mijn best doen om te luisteren als de Geest me iets influistert en niet gewoon mijn eigen ideetjes en gedachten en logika volgen. De logika van de Heer is namelijk een beetje hoger en beter!
Vele goede voornemens kan dus daar uithalen! ik hoop jullie er ook een paar hebben!
foeroe lobi nanga wan koluku njoengyari!
e.Koenen
Op Eerste Kerstdag waren we in de regen naar een heel arm gebied. Het is daar heel modderig en mensen gooien overal hun uitwerpselen gewoon neer. We gingen daar bij een familie op bezoek en onze broek was zo smerig, dat ze wat regenwater aan ons gaven om onze broek schoon te wassen. Dat deden we met onze handen. Toen we binnenkwamen had de vrouw zoveel eten voor ons gezet, ik heb nog nooit zoveel gezien!! En dan te bedenken dat het één van de armste gezinnen is die ik ken. Het is een guyanese familie met 10 kids en alleen de man werkt als visserman. De kinderen keken ook naar het eten, dus ik dacht: Maar snel gaan eten. De vrouw zou echt beledigd zijn als we niet zouden eten. Toen ik begonnen was met eten voelde ik dat de Geest me vertelde dat ik echt m'n handen moest wassen!! Dat was ik dus vergeten!! Maar de mensen hadden geen stromend water daar in huis, dus ik dacht: Snel eten en niet ziek worden! Maar ja........ zo gebeurde het niet. Als je niet luistert, heb je geen bescherming.
De volgende dag was ik wel echt flink ziek geworden. Hoge koorts en enorm braken. Gelukkig gebeurde dit pas na het telefoontje met m'n familie. De dokter kwam langs, die was gebeld door m'n collega's en ze brachten me meteen naar het ziekenhuis. Daar kreeg ik allemaal prikjes en ik had het wel even zwaar! Ik had een behoorlijke voedselvergiftiging of één of ander beestje dat last geeft, want ik had ook erge koortsen. Maar ja.......... gelukkig was het in de avond al weer wat beter.
Toen ze me opnamen waren er nog wat elders bij me daar en die wilden mijn collega bij me laten omdat het een zendingsregel is: op zending ben je nooit alleen, altijd met een collega-zendeling! Volgens het ziekenhuis was dat helemaal niet mogelijk, dus hij moest weg. Daar lag ik dan helemaal alleen in een Surinaams ziekenhuis, het was wel een gek gevoel. Het was wel een goed ziekenhuis maar ik voelde gewoon echt helemaal gek, zonder collega dichtbij, maar wel met een heleboel babbelende zusters, die de hele tijd je kamer op komen.
Toen ik de volgende dag wakker werd, voelde ik me weer helemaal goed, behalve het alleen zijn dan. Toen zei ik tegen één van de zusters dat ik weer weg wilde, maar ze zei dat de dokter me tot maandag wilde houden!!! Nou, ik flipte in mezelf. Ik heb meteen m'n collega's gebeld van daar uit en ik heb ze gevraagd me weg te halen, me te bevrijden!! Gelukkig, na veel overleg en met de dokters bellen mocht ik gaan! Ik kon alleen maar aan het zendingswerk denken, aan de mensen die we zouden helpen om dicht bij de Heer te komen en de doelen die we dit laatste weekend hadden gesteld. Alleen dat was in mijn gedachten. De gedachte dat ik 2 dagen dat werk niet kon doen maakte me helemaal verdrietig!!!
Ik heb gemerkt dat het geluk om anderen te dienen alles overtreft!
Inmiddels gaat alles weer helemaal goed, dus jullie hoeven je niet druk te maken. Misschien kunnen jullie leren van de foutjes van deze gekke elder Koenen!
De volgende keer zal ik echt beter mijn best doen om te luisteren als de Geest me iets influistert en niet gewoon mijn eigen ideetjes en gedachten en logika volgen. De logika van de Heer is namelijk een beetje hoger en beter!
Vele goede voornemens kan dus daar uithalen! ik hoop jullie er ook een paar hebben!
foeroe lobi nanga wan koluku njoengyari!
e.Koenen
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten