Wan switi kresneti!

Een fijne kerst!


We hebben wonderen gezien dit jaar. Voor de hele zending. We zullen nog meer van deze wonderen nodig hebben deze week, er was namelijk een doel gesteld voor de hele west-indies zending. Om 2008 dopelingen te hebben in 2008. We hebben er nog 90 nodig in deze week, terwijl het hoogst voor één week ooit, rond de 60 a 70 was. Wonderen zijn nodig nu we zo dichtbij zijn gekomen!

We hebben gezien dat er engelen zijn die mensen voorbereiden om de waarheid in hun leven aan te nemen. Net zoals ik zelf 3 jaar geleden voorbereid was om het Evangelie aan te nemen, zo zien we dat bij een aantal mensen net zo gaat. Dat is heel bijzonder voor mij. Het lijkt soms net alsof ik mezelf lesgeef, maar dan 3 jaar geleden. Een jongen bijvoorbeeld, hij heet Navin. Hij is een goed voorbeeld daarvan. Hij is gewoon een coole gast van 24 jaar oud. Hij heeft in een paar weken een hele ommedraai gemaak,t omdat hij voelt dat het Evangelie waar is. Hij werkt in de winkel van één van de leden van de kerk en zij had al veel met hem gesproken. Elke dag in de winkel spreken ze een beetje over de kerk en hij stelt vragen. We hebben maar 3 maal met hem gezeten en gesproken, maar hij weet alles al. Elke keer als we hem zien is hij een andere jongen. Hij had lange haren en oorbellen en echt straatkleren. We hebben gezien dat hij ineens een net kapsel heeft genomen en zijn oorbellen uit gedaan en afgelopen kerkdienst had hij een stropdas om en nette zwarte sokken ipv sportsokken. Hij is van 20 naar 4 sigateretten per dag gegaan en is de laatste dagen helemaal gestopt. Hij zal aankomende zondag gedoopt worden. helemaal geweldig en echt een wonder.
De zuster bij wie hij in de winkel werkt is zuster Ibrahim en ze had me verteld hoe bijzonder het voor haar was. Ze vertelde dat ze beloofd had 1 iemand dit jaar te helpen om de waarheid te vinden. En nu, precies tegen het einde van het jaar, in het laatste weekend, zal deze jongen die bij haar werkt deze stap maken. Het is een groot wonder voor haar!

We zagen echt toffe dingen deze week en hele grappige. Eén keer viel ik bijna op de grond van het lachen. We klopten ergens en de vrouw zei dat we verder konden komen. Maar zoals je op een foto kunt zien, is het bruggetje echt heel smal en loopt boven een sloot en is heel buigbaar(breekbaar!). Mijn reusachtige collega ging erover lopen naar haar toe en het brak zowat. Het echt grappige was, dat toen hij bij de hond was gekomen, die op de brug zat niet opzij wilde gaan. Hij ging staan en hij ging voor mijn collega staan. Ik moest erom lachen, want hij kon geen kant op. Toen de hond tussen zijn benen door wilde lopen, kwam ik echt niet meer bij. De vrouw die aan de andere kant stond, kon er ook hard om lachen haha. De hond is uiteindelijk tussen zijn benen door gelopen naar de andere kant van de brug. Later ging hij hetzelfde bij mij doen, zoals jullie op de andere foto kunnen zien. Heel grappig!

De vrouw, zuster Rita is geweldig. Ze zei dat ze al lang had gebeden om een kerk te vinden, die dicht bij haar thuis zou zijn en ze erkende dat we echt gezonden waren door de Heer om haar te helpen dichter bij Hem te komen. We hebben daar in de buurt ook veel mensen van haar familie gevonden die geweldig zijn en haar neef was met nog 3 anderen in de kerk afgelopen zondag. Het zijn mensen uit Guyana, die hier al lang wonen en het zijn vooral afstammelingen van de vroegere indianen, inheemse bevolking dus. Het zijn echt lieve mensen en ze zijn heel eerlijk. Ik vind het een grote eer om ze les te mogen geven over het evangelie.

ik wens jullie een fijne kerst en veel lobi uit sranan!

en bedankt voor alle leuke brieven en kaarten en pakketten en alles!

blesi!
lobi!

e. koenen