Koluku

Geluk!

Marijke die gedoopt is een aantal weken geleden maakt het heel goed. We waren bij haar op bezoek en ik vroeg of ik een foto met haar mocht maken. Net op dat moment plaste haar kleine meid op haar schoot. Ze lachte eventjes en zei dat het GELUK bracht!! Het maakte haar niets uit om toch op de foto te gaan en zoals je ziet heeft Nyfa een mooie natte plak op haar jurk gemaakt. No Spang toch? Grappig, maar mooi om te zien dat mensen zich om kleine dingen echt niet druk maken. Wil je geluk? Dan weet je nu hoe het te krijgen! We zien mooie dingen gebeuren in dit gebied. Het is een korte periode een uitgedroogd zendingsgebied geweest, met weinig vooruitgang. Dat komt volgens ons een beetje omdat hier voor ons lange tijd elders hebben gewerkt, die al bijna naar huis mochten gaan van hun zending. Dan worden ze Trunky zoals we dat noemen; verlangend naar huis en dan werken ze wat minder effectief aan het zendingswerk. Het gebied had dus wat schade opgelopen dus. We hebben de afgelopen 12 weken heel hard gewerkt en zien het gebied helemaal opbloeien. We hebben op dit moment meer dan 10 mensen, die er over denken om gedoopt. Dat is geweldig om mee te maken als zendeling.

Ik ben heel erg opgelucht dat ik niet wordt overgeplaatst deze week, en mijn collega ook niet.
Elder Shakespear en ik blijven gewoon nog een 3e overplaatsing met elkaar werken. Dat gebeurt niet zo vaak en ik was wel verrast, zo ook mijn collega. Onze Zendingspresident zei dat hij dat gedaan had, omdat hij mij nog even wou laten stabiliseren. Mijn eerste gebied was al na 6 weken veranderd, daarom nu wat langer. Wel fijn dus.

Aankomende week word een geweldige jongen gedoopt. Hij heet Rayan en is een Hindoestaanse jongen, 20 jaar en een fanatieke voetballer. Hij is eigenlijk banketbakker van beroep, wel grappig hetzelfde als mijn vader! Hij is helemaal klaar voor de doop en dat is tof om te zien. Vooral omdat zijn achtergrond zo anders is. Zijn vader is Moslim en zijn moeder is Hindu en hij bezocht alle soorten kerken en tempels en moskeeen. Hij vertelde dat hij een nacht terugfietste van zijn werk en 'het gevoel kreeg dat hij weer een Christelijke kerk moest bezoeken. Hij was een beetje te lui om bij die van hem in de buurt te gaan. Een korte tijd daarna heeft hij collega's van ons op straat ontmoet,die hem uitnodigden de kerk te bezoeken. Een paar dagen later zat hij in de Kerk. " Ik had het ze beloofd" zei hij. Hij zei me dat het voelde alsof iemand hem een kado gegeven had en hij voelde zich heel gelukkig. Al heel snel besefte hij dat onze boodschap belangrijk voor hem was en na het onderzocht te hebben is hij nu helemaal klaar om de stap te maken. Ik heb de eer om hem te mogen dopen omdat hij me dat vroeg of ik dat wilde doen.

Wordt weer een mooie week dus.

We hebben zoveel dingen meegemaakt als ik het allemaal opschrijf dan vul ik vele paginas met tekst, daarom een paar highlights:
-We vonden iemand tijdens het langs de deuren gaan, die na een korte les al zei dat hij zich altijd al wilde bekeren. Hij nam meteen de uitnodiging aan om gedoopt te worden. Hij werkt in Saramaca en dat is 1,5 uur van de stad. Hij blijft daar 10 dagen, maar hij zei dat hij zondag speciaal terug zou komen voor één dag om de kerk te bezoeken. Hij was vroeger ook goudzoeker geweest in het binnenland waar hij meer dan 8 keer Malaria had opgelopen!! Medicijnen doen ze niet aan, want dat kost geld. Het had hem wel veel pijn gedaan zei hij,...alsof je botten breken.
-Gisteren kwam in de kerk een business man uit Trinidad, die geen lid van de kerk was maar er op stond om met onze leiding te praten. Hij wou de kerk iets geven!

Dat was het weer uit het enorm warme Suriname, 35 graden en meer. (voelt 45 door vochtigheid)

Elder Koenen