maandag 8 september 2008

1000




Duizend leden in Suriname !
Afgelopen weekend hebben we de laatste 4 mensen gedoopt om de 1000 leden te halen hier in Suriname. Het was geweldig om zo'n mijlpaal te halen. Mijn collega en ik hadden het voorrecht 2 mensen te mogen dopen en zelfs de 1000ste te dopen. Er zijn wel wonderen gebeurd om dit mogelijk temaken. Eén van de jongens, die gedoopt is heet Rayen en is een hindustaanse jongen. Hij is super blij dat hij gedoopt is en ging de dag erna meteen met ons op pad om vrienden van hem te bezoeken en om met ons te werken op straat. Hij ging meteen met mensen praten en was helemaal niet bang daarvoor. Super tof dus.
Hij getuigde na zijn doop dat hij zich zo goed voelde, zo licht. Net alsof hij zo kon vliegen als een vogel. Hij sprak tot ons en zei dat hij echt wenste dat we alle geluk kregen wat we wensten in ons hele leven. Hij vertelde me persoonlijk dat wij echt niet wisten wat we voor hem betekenden en dat hij nu zoveel geluk voelt. Dat raakte me echt wel en gaf me nog weer zoveel motivatie extra om harder te werken en die mensen te vinden die voorbereid zijn.
De 2e doop van ons was echt een wondertje. We baden veel om de 1000 leden te halen deze week en hadden nog steeds maar 3 dopelingen gepland met alle elders. Niemand van ons had nog iemand waarmee we aan de 1000 zouden komen. Afgelopen donderdag hadden we met een geweldig lid van de kerk hier gewerkt en hij ging nog een paar uurtjes met ons werken op straat. We hadden met hem over wat mensen gesproken die wij ook les geven en hun kids. Toen we thuis kwamen en naar bed gingen en al bijna sliepen, ging de telefoon. Om 22:30 uur eigenlijk! Het was diezelfde broeder, hij had met de zoon van zijn vrienden gesproken, Rafael, die 11 jaar is. Rafael wilde graag gedoopt worden, het liefst deze zaterdag! Vrijdag konden we nog snel de voorbereidingen met hem treffen en zaterdag is hij ook gedoopt. Het was echt mooi om te zien hoe dingen kunnen gaan.
Niets van dit succes komt uit onze handen. We zijn slechts dienstknechten en instrumenten in de handen van de Heer. Zolang wij ons deel doen, namelijk gehoorzaam zijn en hard werken, kan Hij ons gebruiken wanneer we daar klaar voor zijn. Iets wat ik geleerd heb is dat voor de Heer werken niet hetzelfde is als voor een baas werken. Als je voor een baas werkt en je werkt hard dan heb je recht op inkomen en je kunt het zelfs eisen of erop staan dat je iets wilt ontvangen. Voor de Heer werken is anders. Je doet je best maar je kunt niets eisen, omdat de Heer zo goed is dat je niets van Hem mag eisen. Wanneer hij ons iets geeft is dat een gave, GEEN verdienste. Daardoor voel ik me wel nederiger en ook veel dankbaarder wanneer we zoveel gezegend worden zoals nu.
We hebben vele lieve mensen die we onderwijzen en zelfs 2 verschillende mensen, die erover denken om te gaan trouwen, om dan lid te worden van deze kerk. We zien veel nederigheid van mensen die heel weinig hebben en toch voor ons eten willen zorgen. We hebben veel van mensen gekregen afgelopen week en hebben vele lekkere dingen gegeten uit Suriname. Vooral roti met kip en aardappel en natuurlijk het overheerlijke souto soep wat echt javaans eten is.
a SWEETI!!!!!
ai, grantangi fu ala sani yu bin fu du!
E. Koenen






2 opmerkingen:

Anoniem zei

Whaaauuww!!...Wat een mooie gebeurtenissen!! Ik ben zo blij geworden van je bericht, ik voel echt wat je schrijft! Echt top...

Liefs Serena
ps. Alles voor de loesoeman!

Anoniem zei

Hoi WillemPaul,
VAn de week dacht ik er nog aan om je evne een berichtje te sturen en was ik toch even je voornaam kwijt!!
Elder Koenen, hoe heet hij ook al weer van voren.....

Raar lijkt als of je een stukje identiteit kwijtraakt en voor een ander stukje inruimt. Wat leuk om al je berichten te lezen en om mee temaken van zo dichtbij via je weblog. Verweg maar toch ook weer niet. Je foto's helpen ook goed mee om een goede indruk te krijgen van je wel en wee, tof hoor gozer!

Het ga je goed en alleen maar beter,
Groet Bernadette