maandag 4 mei 2009

traan en een lach.



Ik had donderdag een aardige vrouw gesproken en ze wilde graag meer weten over de kerk. Ze vroeg waar we vandaan kwamen en ik zei ik kom uit Nederland, uit Apeldoorn.
Dan vraagt ze me:"En wat vind je ervan?"
Ik vraag "Wat bedoelt u?"
"Wat er vandaag gebeurd is?"
"We kijken geen nieuws mevrouw, geen idee."
Toen vertelde ze over de tori (het gebeuren) met Koninginnendag. Boi, ik schrok me kapot. Ik was echt bezorgd en wilde bijna toestemming vragen om met thuis te bellen om te vragen of alles goed was. Toen kreeg ik een rustig gevoel, waardoor ik wist dat alles in orde was. Toch was ik vandaag wel extra gerust om te horen van ze zelf. Ik heb de hele week veel gebeden voor alle gewonden en nabestaanden van de overledenen en de mensen die zijn geshocked door dit drama te hebben meegemaakt. Echt verschrikkelijk!

--- dat was zeker de traan---


---de lach van deze week---

We hadden een schitterende doopdienst van Nausad en hij was heel blij gedoopt te zijn. Hij zei "ik ben blij dat ik gedoopt ben, want ik voel dat ik van iets ben bevrijd en ben echt gelukkig." Mooie woorden van een kid van 14 jaar.

We hadden een wonder. We reden op de fiets in een dure wijk en iemand vanuit een groot huis riep naar ons, dus ik groette hem en meestal, omdat mensen rommels naar ons roepen wou ik niet terugkeren, maar de Heilige Geest vertelde me om om te keren. Toen was er een groep mensen op straat aan het dansen, waardoor ik helemaal afgeleid was en we moesten ook ergens gaan, dus we fietsten door. Het gevoel bleef aanhouden. de afspraak ging helemaal mis en niemand was daar dus na 30 min dacht ik ok sorry. Ik had moeten luisteren naar het gevoel. Het gevoel was nog steeds daar, dus gingen we toch naar het huis. Daar troffen we de meest voorbereide man ooit aan en hadden we de meest geestelijke les in tijden. De Geest was zo sterk. De man had paar maanden geleden zijn leven veranderd van verslaving aan alcohol en drugs en wilde graag naar de Kerk. Hij wilde graag gedoopt worden en toen we hem uitnodigden volgende week na de kerk te worden gedoopt, gaf hij ons een hand en was heel blij. Hij kwam zondag met de fiets mee naar de kerk en hij kent de gemeentepresident van zijn oude werk in het leger en was heel blij. Hij bleef de volle 3 uur en gaf me een paar keer een hand om me te bedanken dat we hem hadden geholpen om naar de Kerk te komen. Zo cool! De Heer heeft ons naar deze goede broeder Robert geleid en dat is hoe zendingswerk gaat. Het is de Heer Zijn werk!



--paar grapjes---

Deze wonderen zijn het mooist als zendeling: grote verandering in mensen zien, en die veranderingen komen door het Herstelde evangelie van Christus. Wonderbaarlijk.
Om jullie even een blik te geven in het leven van een zendeling.
Een paar andere dingen die zeeeeeeeeeer belangrijk zijn in het leven van een zendeling, naast alle geestelijke ervaringen.
Dit is belangrijk en groot in het leven van een elder:

1: gratis en lekker eten van mensen die het voor je maken! vooral gebakken bananen met pindasambal!(lekker smullen nadat je handen hebt gewassen!)

2: post en pakketjes van thuis en vrienden!

3: polyesther (je kunt ze wassen en ze worden niet verkleurd door zon en stof) stropdassen met mooie kleuren en mooie prints zoals bloemen. (als elder kun je niets veranderen behalve je stropdas!)

4: wanneer je een gezin bezoekt zijn de woorden "we zijn getrouwd" de meest goede woorden die je maar kunt voorstellen om te horen! (gebeurt niet zo vaak!)

Een hele andere wereld waar je in komt dus!
dat is een beetje het oppervlakkige gedeelte ervan. de rest is heel geestelijk en geweldig.

bedankt voor alles support en liefde.

lobi

e. koenen

Geen opmerkingen: