Was dat alles? 1 keer maar?

Het was even lastig om Blauwgrond achter te laten. Ik was echt verdrietig, in een korte tijd van 6 maanden hebben we 10tallen mensen gezien die zich bij de Kerk aansloten. Van de leden en deze nieuwe leden ga je zoveel houden, omdat je al je tijd en energie met hun en niemand anders bezig bent. Afscheidnemen is dan echt een moeilijk punt.

De eerste paar dagen in Nickerie waren wel een zoete troost. Alles is zo leuk hier, de mensen zijn zo ontzettend lief, een grooooot contrast. Ik werkte in Blauwgrond waar stukjes ghetto zijn en ook stukjes waar hele rijke mensen wonen. Het is echt in het stad gedeelte van Paramaribo en de mensen zijn mondig daar. Je moet een beetje brutaal en nog net niet agressief zijn om met mensen te spreken, om bij mensen thuis te kunnen komen en een afspraak te kunnen maken.

Toen kwam ik in Nickerie terug en de eerste dag even kloppen bij een huis. Voordat ik mezelf wou voorstellen en uitleggen wie we waren, hadden ze ons al uitgenodigd en ze zetten meteen stoelen klaar voor ons. Ik was helemaal uit balans. Hier heb je die brutale stijl helemaal niet nodig want letterlijk iedereen zal je uitnodigen om te zitten, je wat drinken geven en even met je babbelen. Helemaal anders! Grappig zeker! Even aanpassen!

De eerste dag had meteen de gemeentepresident vroeg van het werk vrijgenomen en ons met de auto overal rondgereden om iedereen voor te stellen aan ons. Omdat wij helemaal blanco in een gebied komen en de mensen die de andere elders onderwezen niet kenden was dit een grote hulp! De gemeentepresident kent iedereen en zo pakken we de draad goed weer op! Een grote zegen zeker! Ook had zn vrouw iets voor ons gekookt! Je raadt het nooit! Vissenkop!
Ik was zo perplex dat ik vergeten ben foto's te maken! Helaas! Maar ze gaan het snel nog eens maken voor ons gelukkig, haha! Was best lekker, maar het zag er gewoon beetje smerig uit! haha.

De vorige elders hebben een paar geweldige mensen achtergelaten, die veel vooruitgang maken. Eéntje is broeder King, hij had een groot verlangen en was uit zichzelf zomaar de kerk binnengelopen 2 weken geleden. We hadden hem aangemoedigd en uitgenodigd en hij is afgelopen zondag voor de kerkdienst gedoopt in het zwembad in Nickerie, was echt een leuke gebeurtenis. De Geest was sterk daar en het was zeker ook grappig. Toen hij uit het water kwam met een grote glimlach zei hij. "Was dat alles? 1 keer maar?! " Hahahah. jup dat was je doop! Hij had een glimlach de hele dag en wil ons nu helpen nieuwe mensen te vinden. Zeker een grote zegen om meteen een doopdienst te hebben de eerste week.

Het is geweldig om terug te zijn en grappig om met een Nederlandse elder samen te werken nu.
We hebben plekken bezocht van mensen die ik vorig jaar ook bezocht en ik was zelfs op een verjaardag van iemand, waar ik vorig jaar ook op verjaardag was. Gebeurt niet zo vaak op zending!
Het werk is geweldig en er zijn vele uitdagingen hier! De kerk is een beetje in elkaar gevallen hier en niet zoveel mensen zijn actief. We hebben veel werk te doen en ik ben echt enthousiast erover!
Als elders hebben we wel een beetje meer verantwoording hier! We doen vele dingen die we normaal niet zouden doen. We zijn de raadgevers van de gemeentepresident hier en gisteren heb ik zelfs de avondmaalsdienst geleid, wel een beetje anders!

Het werk gaat door en we doen ons deel. De rest doet de Heer. Dit is Zijn werk! Er zijn vele mensen die zoeken naar de waarheid en het licht, maar gewoon niet weten waar ze het kunnen vinden. Dat is zendingswerk. Deze mensen vinden die de Heer heeft voorbereid en die klaar zijn licht en waarheid in hun leven aan te nemen. Er is geen beter werk!

bedankt voor alles!

foeroe lobi!

e. Koenen