dinsdag 17 maart 2009

aleng bin fowdown tranga!


Het heeft hard geregend!

Gek! Zooooveel regen boi!
Niemand in Suriname heeft ooit zoveel regen gezien. Het is letterlijk overal overstroomd en in sommige gebieden liepen auto's onder water en hele wijken moesten hun huizen verlaten. Het wasgelijkertijd ook springvloed, dus de rivier was zelfs hoger dan het land waardoor het dubbel zo erg was. Het bleef een hele week regenen bijna en overal waren vissen op straat. Het waren rivieren geworden!! Sommige collega's van ons fietsten door water dat zo diep was als de hoogte van hun zadel! Ik had alleen maar tot aan m'n knieƫn meegemaakt. Heftig dus.

Geluk bij een ongeluk?!
Mijn collega had verschrikkelijke Dengue gekregen, vanaf maandag. Dinsdag werd het erger en z'n koorts was 39,9. Toen dacht ik "o jee, ik heb dit eerder gezien." hij heeft dus ook al dengue gehad. het zelfde als m'n vorige collega. De enige elders in Suriname met Dengue waren mijn collega's. Oops! Het was heel heftig, dus we hebben bijna de hele week binnen gezeten. Hij leek wel een zombie en de koorts bleef vele dagen aanhouden.
Dus we hebben de regen wel gezien, maar er bijna niet in gewerkt, wat een klein gelukje bij een groot ongelukje is.

Ik had veel tijd om na te denken en uit te rusten wat wel goed was even. Ik merkte dat ik echt enorm moe was van het harde werken en ook was ik gespannen door wat situatie's. Ik kon er over nadenken en het in het juiste perspectief plaatsen, waardoor ik het even los kon laten en dat was echt goed even. Zo zie je dat het altijd ergens goed voor is en we overal iets van kunnen leren. Dingen gebeuren niet zomaar!

Aankomende week zullen we weer een leuke doopdienst hebben van het zoontje van zuster Harlequin, Jurgen. Ze wou eerst even wachten ermee, maar tijdens de kerkdienst had de zendingspresident een toespraak en ze zei dat ze een heel warm gevoel had gekregen in haar borst. Dat is een duidelijk teken van de Heilige Geest! Echt leuk, ze vertelde dat ze op dat moment voelde dat de tijd goed was om haar zoontje te laten dopen en dat ze niet langer moest wachten. Zo leuk dat de Heer mensen altijd stuurt, als we maar goed luisteren naar die zachte fluisterende stem! Zaterdag wil Jurgen van 13 jaar gedoopt worden, dus we zijn echt enthousiast daarvoor. We zien veel wonderen.

Zelfs al konden we bijna geen werk doen, in de paar uurtjes, die ik met leden kon samenwerken, zorgt de Heer er toch voor dat dingen goed lopen en dat het werk blijft gaan. Dit is een duidelijk getuigenis dat dit niet ons werk is, maar dat van Hem!



Ik heb iets heel belangrijks geleerd tijdens de tijd dat ik stil zat. Dat wil ik graag toelichten. Ik heb tot nu toe altijd op zending het gevoel gehad dat er een klein stemmetje in mijn achterhoofd fluisterde dat er iets leukers was dat ik kon doen als ik thuis zou zijn, in mijn oude leven. Daardoor kon ik niet altijd alles geven in het werk. Ik hield daardoor altijd een beetje reserve achter. Op zending heb je geen tijd voor jezelf en soms, omdat je dat mist, ga je het idealiseren natuurlijk. Vooral als het er niet is. Maar nu had ik zoveel tijd voor mezelf. Ik had tijd om niets te doen, wat er normaal op zending niet is en ik moest veel binnen zitten. Ik moest het zendingswerk in mijn eentje doen en veel zelf bedenken zonder collega. Ik had alle tijd om alle dingen te doen, die ik maar zou willen doen. MAAR ik kon niet met mensen spreken over het Evangelie! Het grappige is dat ik eigenlijk niets anders verlangde om te doen, ik wilde alleen maar met mensen spreken. Even liet de Heer me een glimps zien van mijn oude leven en nu was dat kleine stemmetje verdwenen, doordat ik zag dat het toch niet zo ideaal was als ik dacht. Zending is alles voor me en dit werk is geweldig. Ik wil op dit moment nergens anders zijn dan hier, en met dit werk bezig zijn.

Ik ben gezegend dat ik er vlak voor mijn jaarpunt (de zending duurt twee jaar, en de zendelingen noemen het hun yearmark als ze op de helft zijn) achter kom, zodat ik het volgend jaar alles kan geven zonder reserve. Ik ben de Heer dankbaar voor Zijn genade! mijn zending zal zeker duren tot ongeveer 12 april 2010 geloof ik. Nog een tijd om hard te werken dus! Al gaat het verschrikkelijk snel!

Ik ben dankbaar voor al jullie support!

lobi
e. koenen

1 opmerking:

Kadan, Trish, J, and Miles zei

Willem-Paul! Broeder, ik ben zo trots op je, man. Ik volg je blog elke week en dank de Heer dat Hij zo veel door je mag doen. Het lijkt dat het werk ongelovelijk goed gaat daar in suriname, en dat heeft heel veel met jouw geloof te maken. Het gevoel van 'alles geven' is zeker de moeite waard. Just Go! Hold nothing back! Ik bid dat de Heer je blijft zegenen en ook Zijn kinderen waar je werkzaam bent. Houd je goed, broder.