Spuitbom?

spuitbus dus. Dat woord kennen ze niet, dus ze noemen het spuitbom. haha. Ik was blij dat ik de kans had om iets te maken voor een activiteit in de kerk. Ze gingen iets uitbeelden met de boom des levens en ze vroegen mij om iets te maken. Ik was blij als een kind om weer een spuitbus vast te houden en ik kon het gelukkig nog steeds! Wel had ik na 10 minuten al kramp in mijn vingers, die zijn het dus niet meer gewend haha.

In onze tuin hebben we een manja boom. (mango). Onze huurbaas had laatst gezegd, dat we altijd mogen zoeken in de tuin naar manjas en dat we ze mogen rapen. Elke ochtend ga ik met m´n slippers even het gras op lopen om wat verse manjas te halen. Is wel echt tof hoor, om vruchten uit de tuin te halen en dan met het ontbijt te eten. Manja´s zijn echt super lekker. Switi!!!

Verder heb ik weer eens een dure les geleerd van de week. Het was zowel een geestelijke les als praktische les. We waren op straat mensen aan het contacten en onze laatste contact die we hadden, voordat we in de kerk moesten zijn voor de activiteit, spraken we een man aan die een beetje snel liep. Mijn collega sprak hem aan en gaf hem een uitnodiging voor kerk. Hij zei "ok is goed, maar praat een beetje snel, want ik heb erge buikpijn". Dus hij gaf de uitnodiging en toen we weggingen bood de man ons een ijsje aan uit een tasje, dat hij droeg. Hij zag er aardig uit en ik nam het aan. Een echt cocosijsje, zei hij. Dusdat! Ik was benieuwd en ben een beetje te nieuwsgierig met eten, dus onderweg naar de kerk had ik het ijsje opgegeten en het was wel switi! Maar 1 minuut voordat we bij de kerk waren kreeg ik me toch een buikpijn....... Niet normaal, krampen zo zwaar! Ik wist gelijk dat het door het ijsje kwam, snelde naar de toilet en heb alles er weer uitgegooid. Toen voelde ik me wel beter.

Nu komt de tori:
Toen de man het ijsje aanbood en ik het wou eten kreeg ik het gevoel om het niet te eten. Iets in me zei: Eet het niet!!! Maar ik was te gulzig en dacht Het is gewoon een ijsje toch! Toen vroeg ik mijn collega om mijn voorgevoel te testen en hij zei: Waarom niet. Hij dacht ook, gewoon een ijsje toch. Maar hij had het niet aangenomen! Ik ben een beetje te gridi (gulzig) en heb het gegeten ondanks mijn voorgevoel. Dit voorgevoel was de Heilige Geest die mij vertelde het niet te eten. Zoals Hij ons altijd leidt en waarschuwt. Ik had het niet herkend en het zelfs ontkend en de prijs moest ik betalen! Volgende keer zal ik zeker beter opletten om het gevoel te gehoorzamen!

en o ja:
eet niet van de straat!!!

zeker geen cocos ijsjes waar melk in verwerkt is die verlopen is!!

dat was het weer voor deze week,

groetjes uit warm Suriname

e. Koenen