Elder Koenen vlak na zijn aankomst in de West Indies Zending met President en Zuster Robison.Mooi Suriname! Het is echt schitterend hier!
Deze week was een week van heel veel nieuwe ervaringen. Ik heb dinsdag en woensdag gewerkt in Trinidad. Is een eiland hier in de buurt. Was wel indrukwekkend. De mensen wonen allemaal in krotten, maar rijden in de dikste wagens! Ze spreken Engels maar het is bijna niet te verstaan, want ze spreken met een heel ander accent. De hitte is hier overal behoorlijk wennen maar wat me als eerste opviel is dat mensen heel open zijn en heel makkelijk mee te praten zijn, als ze te verstaan zijn, hehe.
Woensdagavond laat ( 30 april) ben ik in Paramaribo, Suriname aangekomen. Toen ik het vliegtuig uitstapte ( gewoon op de landingsbaan met een trapje uitstappen) voelde ik me al goed. De volgende dag ben ik met de zendelingen die mij van het vliegtuig gehaald hebben naar mijn zendingsgebied gereden met een terreinwagen! De wegen zijn zo slecht hier, overal kuilen en gaten, maar o WAT IS HET MOOI HIER!
Woensdagavond laat ( 30 april) ben ik in Paramaribo, Suriname aangekomen. Toen ik het vliegtuig uitstapte ( gewoon op de landingsbaan met een trapje uitstappen) voelde ik me al goed. De volgende dag ben ik met de zendelingen die mij van het vliegtuig gehaald hebben naar mijn zendingsgebied gereden met een terreinwagen! De wegen zijn zo slecht hier, overal kuilen en gaten, maar o WAT IS HET MOOI HIER!
De reis duurde meer dan 3 uur want de plek waar ik dien heet Nikerie. Dit ligt dicht bij Guinea en is ongeveer 250 km ten westen van Paramaribo. De weg erheen lijkt alsof je in een vietnam film zit. Overal palmbomen, riviertjes, hutjes en vissende mensen. Een schitterende rit dwars door de Amazone.
Mijn collega hier komt zelf uit Suriname en is ongeveer 3,5 jaar lid van de kerk. Hij heet elder Dinge en hij is al 1,5 jaar op zending hier en heeft veel ervaring in dit gebied. Hij kent alles op z'n duimpje en spreekt de lokale taal ook: Sranang Tongo.
De mensen die we tot nu toe aangesproken hebben zijn allemaal heel erg aardig en makkelijk om mee te spreken. Mensen zijn echt buitengewoon nederig en open hier. Echt heel bijzonder om mee te maken. Iedereen komt naar je toe als je bij hun huis staat en praat met je en de meeste maken even tijd voor je en nodigen je uit binnen te komen. Het grappige is dat ze hier geen deur bel hebben dus wat we hier doen is bij het hek of de deur staan en KLOP KLOP roepen. Als ze dan zeggen je kunt doorkomen kun je verder lopen.
De natuur is echt bijzonder hier, net zoals de bevolking. We zijn een bijzonder gezin tegengekomen. Ze zijn indianen en echt super aardig. De man werkt in de jungle en had een klein soort aapje meegenomen voor zijn zoontje, die er de hele dag mee op zijn hoofd rondloopt. Tarzan heet het aapje. Ik moest zo lachen toen ik het zag.....Ik ga er nog foto's van maken. Ik heb veel nieuwe dieren gezien, zoals super grote kakkerlakken in ons apartement, waarvan er één over mijn voet liep, en een hele grote salamander ook die we buiten zagen.
Het minpuntje is dat het hier stikt van de straathonden, die je moet wegjagen als ze te dichtbijkomen. Je ziet echt zielige gevallen hier. Honden, die verlamde achterpoten hebben en zichzelf vooruitslepen en kale honden en allerlei zielige toestanden. Daar moet ik wel aan wennen.
Verder voel ik me echt gelukkig met wat ik doe hier. Mensen helpen overJezus Christus te leren en te zien dat ze het herkennen en dat ze er gelukkiger door worden. Het is heel dankbaar, maar wel hard werk. Vooral omdat het heel erg warm is hier en ook erg vochtig. We zijn van 's ochtends 10 tot 's avonds 9 buiten, met wat pauze voor eten. Omdat we hier geen fiets hebben lopen we overal heen. best wel zwaar en wennen.
Maar ik weet waarvoor ik het doe dus heb genoeg wind in de zeilen.
Het is een heel klein dorpje hier en we zitten we met totaal 4 zendelingen. We wonen in een huis met 2 kamers dus de andere 2 elders zijn onze buren. Is zeker wel gezellig. Eén van de andere zendelingen komt ook uit Nederland en ik ben hem hiervoor al een aantal keer tegengekomen. I wel leuk om over van alles bij te praten. Hij heet Elder Beute en geeft leiding aan de kerk hier, omdat er nog niet genoeg leden zijn met genoeg ervaring om dat te doen. Is best wel zwaar voor hem dus.
Ik heb toestemming gekregen van de zendingspresident om mijn talent te gebruiken voor het zendingswerk en daar ben ik echt vet blij om. Ik zal in de toekomst wat graffiti workshops geven en tekeningen en posters en logo's voor de zending maken!! Mensen houden hier echt van mooie dingen en door de mooie omgeving krijg ik genoeg inspiratie! Echt gaaf dus.
Much love and greets from Nickerie!
Elder Koenen
Mijn collega hier komt zelf uit Suriname en is ongeveer 3,5 jaar lid van de kerk. Hij heet elder Dinge en hij is al 1,5 jaar op zending hier en heeft veel ervaring in dit gebied. Hij kent alles op z'n duimpje en spreekt de lokale taal ook: Sranang Tongo.
De mensen die we tot nu toe aangesproken hebben zijn allemaal heel erg aardig en makkelijk om mee te spreken. Mensen zijn echt buitengewoon nederig en open hier. Echt heel bijzonder om mee te maken. Iedereen komt naar je toe als je bij hun huis staat en praat met je en de meeste maken even tijd voor je en nodigen je uit binnen te komen. Het grappige is dat ze hier geen deur bel hebben dus wat we hier doen is bij het hek of de deur staan en KLOP KLOP roepen. Als ze dan zeggen je kunt doorkomen kun je verder lopen.
De natuur is echt bijzonder hier, net zoals de bevolking. We zijn een bijzonder gezin tegengekomen. Ze zijn indianen en echt super aardig. De man werkt in de jungle en had een klein soort aapje meegenomen voor zijn zoontje, die er de hele dag mee op zijn hoofd rondloopt. Tarzan heet het aapje. Ik moest zo lachen toen ik het zag.....Ik ga er nog foto's van maken. Ik heb veel nieuwe dieren gezien, zoals super grote kakkerlakken in ons apartement, waarvan er één over mijn voet liep, en een hele grote salamander ook die we buiten zagen.
Het minpuntje is dat het hier stikt van de straathonden, die je moet wegjagen als ze te dichtbijkomen. Je ziet echt zielige gevallen hier. Honden, die verlamde achterpoten hebben en zichzelf vooruitslepen en kale honden en allerlei zielige toestanden. Daar moet ik wel aan wennen.
Verder voel ik me echt gelukkig met wat ik doe hier. Mensen helpen overJezus Christus te leren en te zien dat ze het herkennen en dat ze er gelukkiger door worden. Het is heel dankbaar, maar wel hard werk. Vooral omdat het heel erg warm is hier en ook erg vochtig. We zijn van 's ochtends 10 tot 's avonds 9 buiten, met wat pauze voor eten. Omdat we hier geen fiets hebben lopen we overal heen. best wel zwaar en wennen.
Maar ik weet waarvoor ik het doe dus heb genoeg wind in de zeilen.
Het is een heel klein dorpje hier en we zitten we met totaal 4 zendelingen. We wonen in een huis met 2 kamers dus de andere 2 elders zijn onze buren. Is zeker wel gezellig. Eén van de andere zendelingen komt ook uit Nederland en ik ben hem hiervoor al een aantal keer tegengekomen. I wel leuk om over van alles bij te praten. Hij heet Elder Beute en geeft leiding aan de kerk hier, omdat er nog niet genoeg leden zijn met genoeg ervaring om dat te doen. Is best wel zwaar voor hem dus.
Ik heb toestemming gekregen van de zendingspresident om mijn talent te gebruiken voor het zendingswerk en daar ben ik echt vet blij om. Ik zal in de toekomst wat graffiti workshops geven en tekeningen en posters en logo's voor de zending maken!! Mensen houden hier echt van mooie dingen en door de mooie omgeving krijg ik genoeg inspiratie! Echt gaaf dus.
Much love and greets from Nickerie!
Elder Koenen
Posts
3 opmerkingen:
Zozo.....dus je leeft nog :-) Groeien er al paddestoelen in je broek? Of valt dat nog mee? Ik hoorde namelijk van een Canadees, die ook in Suriname op zending is geweest, dat er van alles op je gaat groeien enzo..... Hou jezelf goed droog. De meesten gebruijken een soort mentol poeder. Vraag maar na. Als je 's ochtends wakker wordt en dingen op je huid staren je aan, dan gaat het niet goed.....
Groetjes Dave
Wat leuk om van je eerste ervaringen in Suriname te horen! Het klinkt als een groots avontuur. En geweldig dat je je talenten mag gebruiken voor het zendingswerk, ik ben heel erg benieuwd.
De foto's geven ook een interessant beeld van je tijd in de MTC. Daar horen ook wat 'wacky' foto's bij, ja :)
Groetjes,
Lydia
Hi WP - goed van je te horen uit de rimboe! Ja, de natuur is wel iets anders en de rest ook! Is het heel anders dan dat je verwacht had? Wij zijn net terug uit Zwitserland en daar is een zr. uit Trinidad en Tobago (getrouwd met een Zwitser) die ons vertelde waarom ze praktisch geen genealogisch werk kan doen: er is geen burgerljke stand en e wordt amper getrouw - zij zelf heeft rassen in zich en weet alleen van eigen herinnering wie wie is...
We bidden elke dag voor je - houd goede moed en veel liefs van Gea en Richard Scholte
Een reactie posten