maandag 22 februari 2010

Beter bericht


Deze week was weer heel interessant.

Door de vele medicijnen die ik moest nemen was ik echt helemaal niet fit. Het was niet makkelijk en zo kreeg ik de mogelijkheid weer te leren. Soms leer ik niet op de makkelijke manier, maar op de moeilijke en hardere manier. zo gaat het.

Door al deze pijnstillers en antibioticum en alles voelde ik me niet te switi.
De helft van de tijd was ik aan het slapen en echt aan het ruzie maken met mijn lichaam, omdat mijn geest meer wilde dan mijn lichaam aan kon.
Soms lag ik op mijn bed en had ik helemaal geen kracht meer. Dus dat betekende dat ik niet kon werken. Ik had wel een goede ervaring gehad. Ik begon om kracht te bidden en heb daadwerkelijk gemerkt dat ik energie kreeg en licht weer in mijn lichaam ontving. Dat was een ervaring die mijn getuigenis heeft versterkt dat de Heer werkelijk met ons is en ons kan vullen met kracht wanneer wij erom vragen.

We hebben mooie ervaringen gehad met mensen die in het ziekenhuis waren en we hadden bezocht en de Geest was zeer sterk met ons. we hebben wonderen gezien en hebben elkaar geholpen om deze tijd door te komen.

het gaat weer beter nu. Dit is mijn laatste dag met pilletjes, dus ik kan weer hard gaan werken.

ik ben blij hier en houdt van jullie

groeten

e. koenen

maandag 15 februari 2010

Love one another/ Houdt van elkaar

Interessante week

Interessante week!

Sommige minder leuke dingen, maar ook veel leuke dingen.

Tja, het was wel even pijnlijk en de pijnstillers waren zo sterk dat ik helemaal ging hallucineren. Dat was niet het beste deel van de week. De zusters op de afdeling waren over het algemeen heel leuk en ik heb een echt goede tijd gehad. Het eten was zelfs erg lekker.

De medepatienten waren ook heel leuk. Toen ik weer beter aan het worden was, ben ik veel mensen gaan onderwijzen daar. Er waren echt mensen die erop aan het wachten waren.

Er was een jongen op mijn afdeling die heel ziek was ook. Op een gegeven moment had hij zoveel pijnen en de zusters hadden al van alles geprobeerd, dat ik één van die zusters vroeg of ik hem een zegen mocht geven omdat ik een een priester was van onze kerk. Ze was goed met me en koppelde me af van het infuus en ik ben naar hem toegelopen. Hij wilde graag dat ik hem hielp en het was een bijzondere zegen van hoop. Die nacht was de eerste nacht dat hij weer normaal heeft kunnen slapen en de volgende ochtend waren de zusters verbaasd dat hij veel babbels had weer. dat was een bijzondere ervaring.

Er was ook een andere man, Henk. Zijn beide benen waren geamputeerd 5 maanden geleden door suikerziekte. Toch had hij een rust over zich die bijzonder was. Hij bezocht iemand op mijn kamer en ik besloot met hem te praten en hem over het Boek van Mormon te vertellen. Bleek dus dat hij 20 jaar geleden in New York woonde en daar een commercial had gezien over het Boek van Mormon en het toen had hij het besteld en helemaal gelezen.... niemand had hem ooit iets erover verteld dus hij was geïnteresseerd. Hij was het boek inmiddels kwijt, dus toen ik hem mijn boek gaf was hij blij. Ik had 50 teksten gemarkeerd in het boek en de volgende dag kwam hij bij me terug en zei dat hij ze allemaal had gelezen. Hij was helemaal enthousiast. Een dag later kwam hij weer terug en zei dat hij met één van zijn bezoekers het boek had gedeeld. Hij had haar er over verteld en wat laten lezen en die vrouw was nu ook ineens geïnteresseerd. Als hij weer uit het ziekenhuis komt wil hij de kerk gaan bezoeken en hij wil dan die vrouw ook meenemen omdat ze ook veel interesse heeft.In de tussentijd zullen de elders hem onderwijzen in het ziekenhuis, want hij zal nog wel een tijdje moeten blijven daar.

Er waren ook nog een paar andere mensen waar ik het Boek van Mormon aan gegeven heb. Vooral een paar van ze die indiaan waren en het toch wel heel interessant vonden dat het door indiaanse profeten geschreven was. Eén van ze is echt een inheemse die midden in het oerwoud woont, maar door een schotongeluk in het ziekenhuis moet blijven.

Kortom ik heb veel vrienden gemaakt in een korte tijd daar en het was wel leuk. Nu is het tijd om weer op te knappen.Ik heb zoveel hulp van de Heer gezien in mijn tijd daar. Ik heb veel gebeden en heb veel antwoorden gekregen en heb veel tijd gehad om na te denken en dingen te veranderen die veranderd moeten worden.

Mijn uitdaging nu is dat mijn geest graag wil werken, maar mijn lichaam een beetje hapert.

Ik ben al jullie gebeden dankbaar en weet dat jullie gezegend ervoor zijn ook.


groeten

e. Koenen

zaterdag 13 februari 2010

Uit het ziekenhuis!!

Vandaag kregen we het blije bericht van elder Koenen dat hij weer uit het ziekenhuis is. Hij had een voedselvergiftiging, maar ook een ontsteking bij zijn longen. Hij logeert nu bij een zendelingen echtpaar, met nog een flinke dosis antibiotica en moet nog veel rusten.
We zijn dankbaar en opgelucht dat hij weer zo ver is opgeknapt dat hij ontslagen kon worden uit het ziekenhuis, maar heeft onze gebeden nog steeds nodig...

woensdag 10 februari 2010

Zieke elder Koenen :- (

Afgelopen maandag hadden we geen bericht van Elder Koenen, helaas.
We kwamen er achter dat hij het weekend in het ziekenhuis is geweest door een flinke buikgriep, maar gelukkig was hij al weer zo opgeknapt dat hij dinsdag uit het ziekenhuis zou komen.
We hopen dat hij volgende week in ieder geval weer zoveel beter is dat we weer kunnen genieten van zijn mooie verhalen, tot die tijd blijft het even afwachten.....

maandag 1 februari 2010

Meer beter!




Ik ga jullie alvast waarschuwen haha. Mijn taal is vernietigd. Door gekke surinaamse talen te spreken en nu zelfs een beetje javaans en hindoestaans, wat we aan het oefenen zijn. we spreken ook veel engels met onze leiders in Trinidad, en zo is mijn taalgebruik compleet vernietigd. De mensen lachen me soms er om uit en ze geloven helemaal niet dat ik een Nederlander ben. Ik waarschuw jullie dus voor als jullie mij gaan horen spreken over een tijdje haha!

Laatst fietsten we langs een groep kinderen die voetbalden en ze riepen hindoestaanse dingen naar ons, ze lachten en voelden zich stoer. Toen riep ik " toe kakkereej" "wat doe je?" en e. Vernes riep " kabaajel!" "wat gebeurt er" en ze lachten ineens niet meer en hun mond viel open, omdat ze dachten dat we alles verstonden haha. zeer grappige situatie.


Boi, maar afgelopen week was een van de tofste in tijden. We werken op een heel andere manier en het helpt mensen om wat meer tijd te hebben voor hun doop en geeft ze meer tijd om zich te bekeren. Het helpt deze mensen om werkelijk het verlangen te ontwikkelen om te veranderen en echt gedoopt te willen worden. Vroeger ging dat soms iets te geforceerd en iets te snel soms. Nu zijn deze mensen echt bezig te bekeren en dat was te merken. het was bijzonder.





3 mensen werden gedoopt die ik had onderwezen. Gail , Karina en ook Gilliano. Gail is een meisje van 10 die een heel goede toespraak had gehouden ook. ze was zo blij met de doop.
Karina was een dopeling van het andere gebied die in ons appartement wonen ook, namelijk elder Kempenaers en e. Scott. ze doen geweldig ook.

Gilliano was gewoon weg een wonder en hij was zo voorbereid dat is niet voor te stellen. hij is te cool en we zijn ook goede vrienden geworden meteen. hij was zeer blij met de doop ook.

de Geest was zo sterk aanwezig omdat het heel duidelijk was dat dit een heel bijzonder moment was. het was duidelijk dat deze mensen echt deze stap wilden maken en dat zeiden ze ook in hun toespraak. het is mooi om te zien wat mensen ervaren vlak na hun doop. je kunt dan duidelijk het verschil zien in hun ogen en ook wanneer ze vertellen hoe ze voelen dat er een last van ze af is gevallen.

grappige van zending is dat ik juist heb geleerd dat ik niets weet en dat ik nog veel moet leren. ik leer dingen waarvan ik denk boi. dit heb ik niet al geleerd maar wat ik leer zijn juist die dingen die ik zie die ik nog moet gaan leren om gelukkig en succesvol en vooral ook een goede volgeling van Christus te zijn. voor mijn zending voelde ik me best wel als een goede persoon die goed bezig was en nog wat moest leren maar al veel wist. hahahah. dat is nu veranderd. dat is iets wat zending zeker met je zal doen hehe.

of het goed is . denk het wel. houd een gezonde spiegel voor en het maakt het mogelijk om hogere doelen te stellen.

de Heer helpt ons werkelijk dat wanneer we tot Hem komen hij onze zwakheden zal laten zien en jawel ze maken ons nederig!
maar goed ook! want anders zouden we vervelende mensen zijn.

toch als we met onze zwakheden naar Hem komen voor hulp maakt hij ze sterk voor ons.en tja. soms hebben we veel zwakheden nodig voordat we nederig genoeg zijn en dan oops. krijgen we even veel dingen op ons af natuurlijk.

De Heer is volmaakt in zijn rechtvaardigheid en beproeft ons allemaal evenveel alleen op verschillende vlakken.

Hij leeft en wilt dat wij als Hem kunnen zijn.

Dat weet ik met geheel mijn hart.

bedankt

lobi.

e. koenen