December film van de hele zending

Zuster Robison, de vrouw van de zendingspresident, maakt regelmatig een slideshow met allemaal foto's van alle zendelingen in de West Indies Mission. Ik wens iedereen veel kijkplezier dit weekend, Elder Koenen zit er een paar keer in...

Eifen!

Eventjes!

Ik heb maar kort.Helaas gaat de tijd snel! Als je plezier hebt!
Hier een paar grappige woorden die in Suriname gebruikt worden, die in NL een beetje anders gaan!

wind:
Ik ga de wind uit je band laten lopen! (lucht uit je fietsband laten lopen!) dusdat ;)
slaan:
De brommer was door een auto geslagen! (autos en fietsen en brommers slaan in suriname! ;)
kweken (één van m´n favorieten)
Hoeveel kinderen heeft u? Ik heb 5, 3 van mezelf en 2 kweekjes? kweekjes? ja ik kweek er 2. (kweken is opvoeden.) Hier in Suriname kweken ze van alles! Honden, eenden en zelfs kinderen!
Verder hebben we echt leuke dingen meegemaakt. We hebben veel plezier gehad met de lieve familie van Phillip en Gloria die binnenkort zullen trouwen om gedoopt te kunnen worden. Ze zijn echt blij en soms maken we een beetje pret met de kids. De mensen zijn altijd vrolijk en blij met alles, zo leerzaam!

Ook had ik een man in de stad aangesproken, toen we met alle elders aan het zingen waren. Hij zei dat hij aan het bidden was, terwijl ik hem aansprak. Hij had me niet gezien. Zijn vrouw en kind zitten in Guyana en hij is net een week hier. Hij spreekt niets van de taal hier en was ten einde raad. Hij was de Heer aan het bidden wat hij nu moest doen, toen sprak ik hem aan...we hebben een afspraak met hem gemaakt. Hij was op ons aan het wachten en we hebben al een aantal geweldige afspraken met hem gehad. Jomo heet hij en hij is een maand geleden getrouwd en heeft een kleine baby. Hij voelde zich echt opgelucht gisteren vertelde hij en hij was blij dat we zo´n goede boodschap van het herstelde Evangelie met hem deelden. Hij kent de kerk wel, aangezien zijn zus lid is van deze kerk in Guyana! Zo worden er mensen op ons pad gestuurd!

Gsteren hadden we een sateliet uitzending, een speciale uitzending met leiders van de kerk, die wordt uitgezonden via een speciale satellietzender. Maar de schotel deed het niet. We waren met 300 mensen aan het wachten tot het zou werken. We gingen veel in gebed met elkaar en nadat ze lang met de schotel bezig waren geweest, deed hij het uiteindelijk toch. De blijdschap van iedereen was groot!

Dankbaar ben ik voor alle zegeningen die ik elke dag ontvang!

lobi.
elderkoenen

Juist! Je kunt niet zien wat er om de hoek is!

" Je bent kunstenaar, kun je even uit het raam kijken." We staan allebei voor het raam op de eerste verdieping en kijken naar buiten, de binnenstad van Paramaribo bij avond schemering. Echt mooi. Een beschilderde reclame wand loopt langs de kerk en hij vraagt me. "Elder Koenen wat zie je?" Ik probeer te denken wat hij bedoelt en probeer iets te vinden waar hij op doelt, Ik heb geen idee. Hij wijst naar een plek op de hoek van de muur met schilderingen die ik niet kan zien, omdat het raam het zicht blokkeert. "Wat zie je daar?", vraagt hij nog eens. Ik zeg ""Ik kan het niet zien, want het is om de hoek." "Okay, dat wil ik als introductie voor ons gesprek gebruiken.", zegt m'n zendingspresident. Hij loopt naar z'n bureau en gaat zitten.
Dusdat.
Gisteren was het zoneconferentie en ik had een interview met president Robison, onze zendingspresident en leidinggevende van alle gemeenten in de zending en over alle zendelingen in deze gebieden. Altijd heel interessant! Hij had me van de week al een hartstilstand bezorgd, toen ik hem ergens voor belde en hij zei"Raad eens wat er is gebeurd?" Ik zei : Nou. "Elder Lubberink op de eilanden heeft eindelijk zijn visum voor Suriname gekregen!" Ik zei "Nou dat is geweldig!" Toen zei hij: "Nu kan ik hem Suriname in laten vliegen en jou eruit!" Even was ik stil............................. "Nou dat is geweldig president." Hahahaha, ik houd veel van Suriname en de gedachten dat ik weg moet laat m'n hart wel even stil staan, haha. Maar ja.
Terugkomend op de inleiding: De zendingspresident wil me graag naar de Engelse kant sturen. Hij zei "Je weet niet wat de Heer voor je bereid heeft in de toekomst. Een aantal maanden ervaring in een engelstalig land en daar helpen de Kerk op te bouwen, zal je ook weer veel goede ervaring geven voor je toekomst. Je weet niet wat er in de toekomst voor je klaar ligt!"
Good point!
Nou, dus waarschijnlijk over een korte tijd zal ik in Guyana of op een van de tropische eilanden rondlopen! We zullen zien!
Het leven is hier echt gewwwwweldig in Blauwgrond. Mijn collega is echt grappig en tussen het harde werken door, hebben we veel pret. Soms omdat hij weer eens een hond heeft getrapt die hem aanviel op de fiets of om andere dingen.
Afgelopen week was één van de mooiste doopdiensten ooit! De man en het meisje voelden zich helemaal geweldig na de doop en lieten dat ook merken met oprechte getuigenissen van beiden na de heilige gebeurtenis. De Geest was echt sterk aanwezig en hun oprechte getuigenis had velen versterkt en opgebouwd.

De laatste tijd spreken we bijna elke dag iemand die zegt 'ik wil ook gedoopt worden'. De Heer stuurt vele mensen die al voorbereid zijn op ons pad. Zoveel dat we het bijna niet eens aankunnen! Het is een wonder en een zegen. Wanneer hij bepaalt dat het tijd is, zal het allemaal gebeuren. Er zijn mensen die al maanden onderwezen zijn door andere elders, zonder veel verandering. En nu vertellen ze ons, zomaar uit het niets, dat ze die stap willen zetten. Het lijkt wel alsof de Heer wachtte op het juiste moment. Misschien wel tot de gemeente klaar was om al deze nieuwe mensen warm op te vangen, zodat ze zich thuis voelen. Het hek is van de dam en na 2 geweldige dopelingen afgelopen week zijn er weer 2 voor aankomend weekend gepland. Zuma en Kemor! We zijn gezegend.
Wees gehoorzaam en wees dankbaar, leef zoals de Heer het verwacht, dan zal Hij, wanneer het volgens Hem het goede moment is, alles over ons uitgieten wat hij ons wil geven. En het is veel!
Leef zodat je gezegend kunt worden en het zal gebeuren!

veel liefde uit het warme Sranan Kondre fu ala sma!

lobi
E.koenen

Even geduld a.u.b.

Vandaag is het zoneconferentie in Suriname, eeen speciale vergadering voor de zendelingen met de zendingspresident. Daarom zal Elder Koenen morgen pas mailen, maar voor de vaste lezers, nog een paar foto's, die nog niet op het blog waren gezet.

Als het goed is, morgen weer een stukje van WP.

Faya a Baka!

Het vuur is terug!

Vele wonderen gebeuren nu ook in dit switi gebied! Het is on fire!
We hebben mensen gevonden die al eerder waren onderwezen, maar door omstandigheden geen contact meer hadden gehad daarna. Ook familie van Phillip en Gloria, de indiaanse familie, zal gedoopt worden deze vrijdag. Aankomende vrijdag zal een vrouw van 20 en een man van 76 gedoopt worden, Simone en Simon. Nee, ze zijn geen familie haha! De man is een Guyanese, indiaanse man en de vrouw een Creoolse studente. We hadden haar gevonden door in dokumentatie van ons gebied te zoeken. We hadden wat dingen gevonden en hebben ze bezocht. We zouden eerst met haar broer Mark praten, maar het ging niet door. Toen konden we met haar zitten. Ze vertelde ons een beetje dat ze vroeger gestudeerd had met de elders, meer dan een jaar geleden. Ze had het Boek van Mormon nog steeds en nadat het contact met de elders was verbroken, door problemen thuis, was ze zelf doorgegaan met studeren en het lezen ervan. Dat was echt leuk om te horen. We hadden echt een leuke les en ze had meteen gezegd, dat ze nog steeds gedoopt wilde worden. Deze week zal dat dus gebeuren. Echt een wonder.

Ook de oom van de 2 kleine meisjes, die hun getuigenis hadden gedeeld zal gedoopt worden. Vele jaren geleden was hij gedoopt, in het indianen dorpje Albina, door een andere kerk. Hij begreep niet zo goed, waarom hij nog een keer gedoopt moest worden. We hebben hem verteld over de Herstelling van het Priesterschap en toen begreep hij het beter. Het is lastig voor hem, omdat hij 76 jaar is en geen Nederlands kan en dan kan hij ook nog niet niet lezen. Zo gaat het veel met Guyanese mensen, zelfs al zijn ze 34 jaar in Suriname!! Hij is zo geestelijk en nederig en daarom had hij een antwoord ontvangen door de Heilige Geest. Mijn collega had hem uitgenodigd om te bidden en de Heer te vragen of hij nogmaals gedoopt moest worden. Hij vertelde ons dat hij een heel warm gevoel had gekregen, hij voelde een heel gelukkig gevoel in zijn hele lichaam waardoor hij wist dat het een goed ding was om deze stap te maken. Hij is enorm enthousiast om die stap te gaan maken.

Afgelopen week was ook echt geweldig. Zuster Marina Dongo werd gedoopt. Ze heeft een zus wonen in Nederland, Zoetermeer, Lucille. Vlak voor mijn zending ben ik eenmaal in Zoetermeer geweest en toen was haar zuster, die net gedoopt is, op bezoek in NL. Ze vertelde me de eerste keer dat ik hier in Suriname bij haar was, dat ze me gezien had toen ik daar op bezoek was, omdat ze toen ook in de Kerk zat daar in Zoetermeer. Echt leuk! Na een lange tijd de kerk onderzocht te hebben heeft ze de keuze genomen om een verbond met de Heer te sluiten en gedoopt te worden. Ze voelde zich achteraf echt heel prettig vertelde ze iedereen. Ik had de grote eer om haar te mogen dopen, we moedigden haar aan om iemand te kiezen die zelf in Suriname woont, maar ze bleef aandringen dat het één van de elders moest zijn. Ze had erover gebeden en ik vond het echt leuk dat ik de eer had om haar te mogen dopen. Het is altijd mooi om een instrument te zijn om zulke verordeningen te mogen verrichten.

De indiaanse familie laat vaak mijn hart smelten, als ze vertellen hoeveel geluk ze voelen nu ze naar de kerk gaan en gestopt zijn met roken en alcohol. Hun hele gezin is er door veranderd. Ik wilde ze uitnodigen om gezinsavond te houden elke maandag en toen vertelden ze me dat ze al 5 maal afgelopen week in de avond zoiets hadden gedaan. De kinderen en de ouders hadden elkaar over God verteld en hun getuigenis met elkaar gedeeld. Op die momenten kun je alleen maar verbaasd en dankbaar zijn. Vooral als ze de meest oprechte en pure gebeden uitspreken, terwijl ze zeggen dat ze niet weten hoe ze moeten bidden en hun eigen gebed maar verzinnen. Echt opbouwend en leerzaam. Op zending word je vaak zelf onderwezen door de mensen die hun geloof aan je laten zien!

Foeroe Blesi!

grantangi!

lobi!
e. koenen

Nagekomen bericht....

Afgelopen zondag was het getuigenisvergadering, een zondagse vergadering waarin iedereen zijn getuigenis mag delen. Deze keer gebeurde er iets waardoor iedereen helemaal stil werd. De 2 jonge meisjes, die vorige week zondag waren gedoopt (van de indiaanse familie Fredericks) waren er ook en zij hadden de gave van de Heilige Geest ontvangen. Ze zaten helemaal achterin de zaalen ineens stond de oudste van 9 op en liep naar voren. Iemand gaf haar de microfoon en ze gaf haar getuigenis, ze vertelde over dat ze gedoopt was en hoe ze zich voelde en dat ze iedereen bedankte voor de hulp en ook dat ze hoopte dat haar mama en papa hetzelfde zouden doen. Toen ze terugliep naar haar plaats moest ze huilen van de spanning, maar dat hield haar jongere zusje van 8 niet tegen om na 5 minuten hetzelfde te doen en ook haar getuigenis ook te delen! Iedereen was stil, omdat in onze gemeente de meesten te verlegen zijn om hun getuigenis te delen, maar de moed en dapperheid van die kleintjes was geweldig. Als je bedenkt dat niemand hen gevraagd of verteld had om dat te doen. Hun ouders en opa die ook in de kerk zaten, waren echt onder de indruk en waren erdoor gesterkt, net zoals ieder die in de Kerk zat op dat moment!

2008 in 2012!

overplaatsing:6

gebied:Blauwgrond/Suriname

collega: elder Holtz


Het was een Countdown:
13
10
6
3
1
0!

2008 and counting!

31 december in de ochtend zaten we in de bus naar Brownsberg. We hoorden dat het doel ( 2008 dopelingen in 2008) nog maar 13 mensen te dopen weg was. Wij gingen op weg naar de Amazone, dus het hing allemaal af van de andere gebieden in de zending. Mijn collega en ik hadden nog een mooie doopdienst op onze laatste werkdag op de 30ste van de toffe indiaanse jongen Terrens. Hij is 20 jaar en een Arowak indiaan en hij spreekt alle talen van Suriname perfect. echt tof.
Nu was het aftellen dus. Jullie kunnen begrijpen dat telkens als er iemand werd gedoopt in de zending, dan kwam er weer een belletje en we telden af op de laatste dag van het jaar. Onze adem stond een beetje stil bij elke keer dat er een telefoontje binnenkwam. Uiteindelijk was de laatste persoon voor het doel, de 2008e dus om half 8 in de avond gedoopt. Daarna zijn er nog 4 gekomen, dus in totaal tot 2012, echt een groot wonder!

We gingen al heel vroeg weg met de bus, tegen 4 a 5 uur 's ochtends. We hebben een mega mooie rit gehad richting het Amazonebos, het binnenland in. Met de bus beklommen we een berg , de Brownsberg, waar we wandelingen hebben gemaakt. Echt mooie omgeving gezien daar. We liepen een route naar beneden, naar Wittiwatra een beekje. De afdaling was geweldig!

Toen moesten we weer omhoog lopen! Aangezien de afdaling anderhalf uur was en redelijk steil naar beneden, kunnen jullie je wel voorstellen dat de klim zwaar was! Vooral omdat ik nog niet hersteld was van mijn ziekzijn. Verder had ik te enthousiast teveel spullen meegenomen in mijn tas. Zware klim dus! Al na tientallen minuten ging het erg heavy en Larry een creoolse jongen van onze kerk bood me aan om m'n tas te dragen. Ik zei eerst."O nee, ik heb het meegenomen laat me het dragen." Daararop zeiden de anderen, die achter me lipen "Larry is sterk, je kunt het hem geven het zal je helpen." Toen dacht ik, ok ok, ik zal het aan je geven. Toen ik de tas aan hem gegeven had, viel er een last van m'n schouders en had ik voor meer dan 30 minuten een makkelijke klim. Dat was echt een oplossing tot ik me weer wat fitter voelde, daarna heb ik de tas weer genomen en toen ik uiteindelijk boven was gekomen was ik helemaal blij. De vreugde was groot!

Ieder van ons klimt de berg van het leven en heeft zo z'n eigen hindernissen onderweg. Hier en daar zijn we niet fit en is het erg zwaar en willen we opgeven. Maar we kunnen niet voor eeuwig op die berg zitten en opgeven! We moeten doorgaan, tot we uiteindelijk boven komen en kunnen uitrusten van onze inspanningen!

We hebben allemaal onze eigen last en zonden te dragen, toch is er altijd iemand die ons zegt "Geef me je tas en het zal makkelijker zijn!" Christus is sterk en kan het van ons overnemen, wanneer we het niet alleen kunnen. Soms zeggen we eigenwijs "Nee, het is mijn tas en mijn last. Ik wil het zelf dragen." Ik weet dat wanneer we Hem wel aannemen als onze Verlosser, dat Hij onze last licht zal maken, als we dat nodig hebben. Hij zal ons steunen tijdens het beklimmen van die grote berg. Op een dag zullen we uitrusten van alles en wanneer we volhard hebben, dan zal onze vreugd groot zijn!
De Kerk is waar, Christus is onze Verlosser, er is geen andere weg en Hemelse Vader houdt veel van ons. Deze Kerk heeft alle gezag en macht om ons vrij te maken en ons terug te laten keren bij God, wanneer we boven aan de berg komen. Ik voel me gezegend om daarvan kennis en een getuigenis te hebben en ik wil alles doen om anderen ook met die kennis in hun leven te zegenen.

God is groot!

lobi
en beste wensen!