eyfullakjallkajukkallajaijijah!

well. ik ben niet de enige met problemen door de vulkaanuitbarsting. laten we het daar maar op houden.

deze week was interessant maar ik ga niemand vervelen met alle gekke dingen die gebeurt zijn want het zijn er genoeg. ik zal alleen verklappen dat ik bijna mijn exit interview had gemist en dat ik via aruba curacao ben gevlogen om toch uiteindelijk op tijd in Trinidad aan te komen. dat was leuk.

ook heb ik sommige van de leden waar ik veel van houdt al meer dan 5 keer afscheid van genomen en ja, elke keer is lastig en sommige hebben tranen elke keer en dat begint nu een beetje te wennen.

ook ben ik meer dan 1 maal gereden naar het vliegveld en het bleek gewoon leeg te zijn en dat heeft flink veel tijd genomen al.

interessant dus.

ik weet met geheel mijn hart dat er geen toeval is en dat God weet alles. hij kan vooruitzien. afgelopen zondag was Henk in de kerk. hij is een vriend die ik nog ken van het ziekenhuis. hij was daar al 7 maanden omdat hij z'n benen waren geamputeerd door suikerziekte. en afgelopen zondag was hij in de kerk! eindelijk. vorige week was hij uit het ziekenhuis gekomen en hij was zo blij daar te zijn. in het ziekenhuis vertelde hij me dat hij wist dat het geen toeval was dat ik in het ziekenhuis was. hij was zo blij dat ik daar was en hem een Boek van Mormon geleend had en over het evangelie van Jezus Christus had gesproken. dat was mooi. Ik had dan wel een niet al te goede ervaring daar maar het feit dat ik hem kon helpen en dat hij nu naar de kerk begint te gaan is in het grote plaatje toch veel belangrijker!

zo kunnen goede of slechte ervaringen allemaal een grotere bedoeling hebben. De Heer weet het en wij hebben geen idee vaak wat het precies zal gaan doen op de langere termijn.

Zo okay het volgende. 2 maand geleden gingen ze kijken hoe ik zou gaan vliegen naar huis. met hun standaard maatschappij hadden ze berekend dat ik via Miami of New york zou vliegen afgelopen donderdag. ik voelde dat het niet juist was en heb gezorgd dat ze me gewoon direct lieten vliegen naar Nederland met klm. dat was dus de zaak. Als de Heer mij niet geïnspireerd had om dat te doen zou ik nu een probleem hebben gehad, dan zou ik namelijk donderdag zijn gaan vliegen naar de US en daar vast komen te zitten op een van de vliegvelden daar. dat zou niet zo mooi zijn geweest.

De Heer is groot en overziet alles in het grote plaatje. iets dat wij niet kunnen begrijpen met onze logika. Nu zit ik gelukkig en nog mooi in de tropen in Suriname met mijn vrienden en kan ik nog even van mijn zending nagenieten wat een stuk beter is dan zitten op een vliegveld met een heleboel ongelukkige mensen!

Ik weet dat Hij leeft. zo duidelijk is dat te zien in ons leven. er bestaat niet zoiets als geluk hebben. dat betekent dat er toeval of iets bestaat maar dat is niet zo. alleen als we onszelf voor de gek houden kunnen we dat zo noemen. het zijn zegeningen. De Heer zegent ons en helpt ons en zorgt ervoor dat deze zegeningen over ons komen wanneer wij gehoorzaam zijn en open staan voor zijn leiding. ik ben zo dankbaar daarvoor.

Ik vind het droevig om vele van jullie nog niet te zien en alles. ik ben wel bewust ervan dat er vele mensen zijn benadeelt door dit probleem ver boven en veel erger dan dat van mij. laten we bidden dat de mensen versterkt en getroost worden en dat dit probleem en deze beproeving ze zal helpen sterker geloof te hebben in Christus. Laten we bidden dat er een wonder gebeurt indien de Heer dat wilt en dat er eventueel het Zijn wil is er zelfs een grote regenbui alle as naar beneden kan laten komen of zelfs de vulkaan kan laten stoppen. Ik weet dat Hij het kan en wanneer wij bidden alles mogelijk is. Indien het zijn wil is.

Ik weet dat alles gebeurt voor een reden en onze taak is te accepteren en geloof te blijven hebben en vertrouwen dat de Heer alles weet en beter weet wat het beste voor ons is.

Vrees niet. We leven in de laatste dagen en de tijd komt snel dat de Heer terug komt. Wij moeten ons nu druk maken om klaar te zijn en onszelf voor te bereiden door ons af te vragen of we wel genoeg bekeert zijn. ik zal voor mezelf zeker alma 5 nog eens doorlezen om mezelf deze gewetensvragen te stellen.

ik dank al jullie steun en jullie liefde en gebeden.

veel lobi.

e. koenen

Blogtori

okok nu begint het toch door te dringen dat het bijna voorbij is.

Ik heb het lang vooruit kunnen schuiven en er niet aan willen denken maar nu wordt het wel lastig om die focus te blijven houden.

Toch hebben we succes gehad door de week. Wel hard werken en ook steedsdingen regelen voor mijn vertrek.

Zuster Esdee, echte naam is Sarmie is 66 jaar oud.
Ze werd gedoopt door haar neef,Rommy. Het was heel bijzonder hoe ze zichzelf had voorbereid voor de doop. Zo enorm veel gelezen van het Boek van Mormon, dat had ik nog nooit eerder gezien. Ze was over de helft met lezen in minder dan 2 weken. Ze was compleet al veranderd daardoor en barstte in tranen uit toen ze uit het water op kwam na de doop. Ze was zo blij en had ons bedankt. Haar neef Rommy was heel erg blij om haar te mogen dopen ook en zei dat hij heel goed had gevoeld toen hij het had mogen doen.

Ik heb veel vrienden gekregen die voelen als familie hier in Suriname. Eén van ze is Henk. Hij lag in het ziekenhuis met mij en hij is in totaal rond de 7 maanden in het ziekenhuis geweest door een been amputatie. We hadden elkaar leren kennen en hij kreeg 2 maal per week bezoek van de elders daarna en soms van ons en was blij ermee. Hij wordt vandaag eindelijk ontslagen uit het ziekenhuis. De leden van de kerk helpen hem om een plek te vinden om te wonen. Echt goed. Hij is heel dankbaar voor alles en kijkt ernaar uit om volgende week zondag voor het eerst in de kerk te komen, omdat hij niet uit het ziekenhuis weg mocht voor verlof.


Van de week waren we bij hem op bezoek om hem te groeten en we liepen uit het ziekenhuis. Een man riep broeder en we dachten er niet veel van omdat soms vaak mensen naar ons roepen. We liepen door maar ik kreeg een heel koud gevoel. Het gevoel dat het niet juist was wat we deden, het maakt niet uit wat voor smoesje ik bedacht om door te lopen, ik kreeg een verdoving van gedachte. Dus ik zei tegen m'n collega. "ik denk dat we terug moeten gaan", dus we keerden om en liepen naar de man die in tranen uitbarstte toen hij ons zag terugkomen. Hij heet Anthony en kon bijna niet lopen omdat hij een gebroken heup had met schroeven erin om vast te houden, hij liep met een soort steun maar kwam niet vooruit en had dringende hulp nodig, omdat zijn familie er niet voor hem was. Dus hadden we een rolstoel voor hem gepakt, die trouwens allemaal door de kerk aan het ziekenhuis zijn geschonken, daar in het ziekenhuis en we hielpen hem verder. Hij was zo blij dat we hem even konden helpen en wij voelden een warm gevoel dat we hem konden dienen. Zo is het maar duidelijk dat we overal kunnen dienen wanneer we naar de Geest van God luisteren die in ons hart fluistert.

Kortom, onze week zat weer vol mooie gebeurtenissen en deze week ziet ernaar uit ook weer bijzonder te worden, veel vliegreisjes en afscheid nemen en zorgen dat ik veel ga schrijven in mijn dagboek.

Ik houd zoveel van mijn zending en weet dat mijn zending niet voorbij zal zijn na mijn zending in de West Indies, ik zal altijd de Heer blijven dienen en ik zal nog meer taken erbij gaan krijgen en meer uitdagingen, dat is de enige verandering plus dat ik mijn naambordje af moet doen.

Ik bedank van hieruit iedereen voor het lezen van mijn blog en het ondersteunen met gebed, ik zal volgende week nog een bericht hier plaatjes.


vriendelijke groeten van het warme tropische en zonnige Suriname!

Soso Lobi.

e.Koenen

aanvulling op eind nadert...

Voor diegenen die het nog niet op één of andere manier hebben gehoord....volgend weekend komt Elder Koenen weer naar huis:)
Hij zal over zijn ervaringen spreken op zondag 25 april in de avondmaalsdienst van de Kerk van Jezus Christus van de heiligen der laatste dagen in Apeldoorn (Boerhaavestraat 62) De dienst begint om 11.15 uur.
In dezelfde dienst zal ook Rick Feith spreken die anderhalve week later op zending zal gaan naar Manchester, Engeland.
na de dienst is er uitgebreid gelegenheid om bij te praten met Willem-Paul en afscheid te nemen van Rick.
Namens Willem-Paul.....iedereen is van harte welkom!

Eind nadert....

Eind nader..... maar ook weer niet. Want ik zal nog steeds een volgeling van Christus zijn en mijn plichten zullen hetzelfde zijn. Alleen zal ik veel meer andere dingen in mijn leven te doen hebben. Ik zie het dus niet als een gat waar ik in val of een einde van iets.

Wanneer ik terugkijk op mijn zending zie ik zeker één paar van de beste jaren van mijn leven. Zonder twijfel DE beste jaren. Zoveel mee te maken, zoveel te leren, zoveel vreugde wanneer andermans leven werkelijk begint te veranderen door het Evangelie van Christus.

Ik heb geen enkele twijfel dat dit werk waar is. Ik weet dat het waar is. Ik heb gezien nadat ik geloof heb getoond. Ik heb de sprong genomen in het donker en heb gevoelt dat er grond onder mijn voeten kwam. Het getuigenis die wij pas ontvangen na de test van ons geloof.

Ik heb het getuigenis ontvangen dat Christus leeft en dat we alleen door Hem te volgen werkelijk geluk kunnen hebben. Door Hem kunnen wij verlost worden van onze zonden en kan hij onze tekortkomingen aanvullen en ons bijstaan met onze beproevingen.

We leven in een wereld die meer vuiligheid en kwaad heeft dan ooit tevoren, hebben we gehoord van de profeten afgelopen week. Maar de Heer weet dat en laat ons niet alleen. Mijn gebed is dat we zullen blijven volharden met een blij hart en verdragen met gewilligheid en vreugde. Gewillig. Niet met tegenzin of klagen.

Dat is de uitdaging die ik ook voor me zie liggen. Straks zal in weer helemaal in de wereld zijn, met zoveel afleiding en mijn doel is om toe te passen wat ik heb onderwezen en wat ik heb geleerd. Ik ben bewust dat het een uitdaging is en ik zal dus niet hoogmoedig erover zijn. Ik bid om hulp en zal alles doen wat ik weet en kan om het werk van de Heer voort te zetten.

We hebben aankomende week een mooie doopdienst van zuster Sarmi, (Esdee) en ze is heel blij. Haar zoon bedankte ons voor alles wat we voor haar hadden gedaan. Ze was enorm veranderd zei hij. Ze heeft ongeveer 300 blz gelezen van het Boek van Mormon in een week. enorm!

Ook zal ik nog wat graffiti dingen doen en mensen onderwijzen over het geweldige nieuws over Christus onze Verlosser.

Het werk is waar en dat zal nooit veranderen

foeroe lobi. e. koenen